MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK (TİCARET) MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı ile aralarında 05.08.2008 başlangıç tarihli üç yıl süreli aylık 2000 TL bedelli kira sözleşmesi bulunduğunu, kiralanan yerin alabalık tesisi olarak işletilmesi hususunda anlaşmaya varıldığını, henüz bir yıl dolmadan davalının işletmeyi çalıştırmasını engellediğini, kiralananın anahtarlarını değiştirdiğini, taşınmaza giremediğini, davalının BK"nun 96. Maddesi uyarınca maddi zararını tazmin etmesi gerektiğini, aylık net kazancının 2.500 TL olduğunu belirterek sözleşmenin sona ereceği 05.08.2011 tarihine kadar olan kazanç kaybından şimdilik 10.000 TL tutarındaki kısmının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında tazminat miktarını ıslah ederek bilirkişi raporunda hesaplanan 29.368,92 TL nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının kira bedelini ödemediğini, sözleşmeye konu yeri işletemediğini, işletmeyi terk ettiğini, işletemediği bir yerden aylık 2500 TL kar elde ettiği iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu belirterek davanın reddini dilemiştir.Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen hükmün davalı tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi"nin 18.06.2015 tarih, 2014/8635 Esas, 2015/6172 Karar sayılı ilamı ile, ".... Mahkemece konusunda uzman bilirkişi kurulundan , davacının benzer nitelikteki bir işyerini ne kadar zamanda kiralayabileceği hususunda rapor alınarak davalının bu süre kadar kar kaybı ile sorumlu tutulması gerektiği " gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.Bozma üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 15.383.27.-TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. HMK"nun 266.maddesi gereğince ancak çözümü hukuk dışında özel veya teknik bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşüne müracaat edilebileceği, hakimin kendisinin sahip bulunmadığı özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişiye başvuracağı, bu nedenle bilirkişinin kendisinden sorulan husus hakkında özel ve teknik bilgiye sahip, başka bir deyişle o konuda uzman olması gerektiği hüküm altına alınmıştır. Dolayısıyla mahkemece teknik konularda konusunda uzman olan kişiler bilirkişi olarak seçilmelidir.Ancak, somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporu hukukçu tarafından düzenlenmiş olup hüküm vermeye yeterli Yargıtay denetimine uygun değildir. Bu nedenle bozma ilamı doğrultusunda konusunda uzman bilirkişi tayini ile rapor alınarak kar kaybının tespitine karar verilmelidir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.