MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile hafta tatil ücreti, fazla mesai ücreti, ücret alacağı, izin ücreti, ikramiye alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi, ikramiye ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin hak ettiği izinlerini kullanıp kullanmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Yargılama safhasında alınan bilirkişi raporunda davacının kıdemine göre müstehak olduğu toplam 56 günlük izin alacağı hesaplanmıştır. Bu rapora karşı davacının 28 gün izin kullandığını gösterir imzasını havi yıllık izin kaydının dikkate alınmadığı yönünde davalı itiraz etmiştir. Mahkemece, bu itiraz karşılanmadığı gibi davalının yıllık izinlerin kullandığına dair belge ibraz etmediğine ilişkin dosya içeriği ile örtüşmeyen gerekçeye yer verilmiştir.

Bu durumda, sözkonusu izin belgesi hakkında davacının beyanını alıp sonucuna göre alacak hakkında hüküm kurulmalıdır. Eksik incelemeyle sonuca gidilmesi hatalıdır.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda 2009, 2010 ve 2011 yıllarına ilişkin asgari geçim indirimi alacağı hesaplanmıştır. Bu yıllara ilişkin imzasız bordrolarda tahakkuklar görünmektedir. Davalının bankaya ödeme savunması vardır. Banka kayıtları değerlendirilmeden bu alacağın yazılı şekilde kabulü isabetsizdir.
4-Dava dilekçesinde 400,00 TL. ücret alacağı talebinde bulunmuş, ancak bu alacağın hangi aya olduğu açıklanmamıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda talep edilen bu alacak kaleminin hangi ay ve aylara ilişkin olduğu hususunda açıklık bulunmadığından hesaplama yapılmadığı görülmüştür. Davacı ıslah dilekçesinde ücret alacağı yönünden talebini atiye bıraktığını, davalı ise 22.04.2014 tarihli celsede ıslah dilekçesini kabul etmediğini beyan etmiştir.
Mahkemece talep edilen 400,00 TL.’lik ücret alacağının hangi döneme ilişkin olduğu açıklığa kavuşturulmadan eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.