Davacı ... ile davalı ASKİ Genel Müdürlüğü aralarındaki geçici abonelik tesisi davasına dair Ankara 4. Tüketici Mahkemesinden verilen 27/12/2019 tarihli ve 2019/310 E. 2019/651 K. sayılı hükmün onanması hakkında dairece verilen 03/06/2020 tarihli ve 2020/2074 E. 2020/2558 K. sayılı ilama karşı davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, su aboneliği için davalı kuruma başvurduğunu, dava konusu binada İmar Kanunu"nun geçici 11.maddesindeki şartların mevcut olmasına rağmen abonelik işlemini yapmadığını belirterek geçici abonelik tesisine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen hüküm; davacı tarafın temyizi üzerine, Dairece verilen 27/03/2014 tarihli ve 2014/4136 E. 2014/4899 K. sayılı ilamla; “”....Somut olaya gelince; davacıya ait bağımsız bölümün yer aldığı binanın yapı (inşaat) ruhsatının 31/08/2007 tarihinde alındığı, elektrik ve doğalgaz hizmetlerinin götürüldüğünün belgelendiği, dolayısıyla İmar Kanununun geçici 11. maddesinde ifade edilen istisnai halin, eldeki dava bakımından uygulanacağı anlaşılmakla; istemin kabulüne karar verilmesi gerektiği” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece; önceki kararında direnilmiş, direnme kararı “ Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 06/12/2018 tarihli ve 2017/1030 E. 2018/1864 K. sayılı ilamıyla; " ....davacıya ait bağımsız bölümün yer aldığı binanın yapı (inşaat) ruhsatının 31/08/2007 tarihinde alındığı, elektrik ve doğalgaz hizmetlerinin götürüldüğünün belgelendiği, dolayısıyla 3194 sayılı İmar Kanunu’na eklenen Geçici 11’inci maddede ifade edilen istisnai hâlin, eldeki dava bakımından uygulanması gerektiğinden davacının talebinin kabulüne karar verilmesi..." gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece; davanın kabulüne dair verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ve Dairece verilen 03/06/2020 tarihli 2020/2074 E. 2020/2558 K. sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiş; davalı vekili, onama ilamına karşı karar düzeltme isteğinde bulunmuştur.
1- Düzeltilmesi istenilen Yargıtay ilamında benimsenen mahkeme kararındaki gerekçelere göre; davalı tarafın sair karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
2-Davalının vekalet ücretine yönelik isteminin incelenmesine gelince;
HMK’nın 332 maddesinin birinci ve ikinci fıkrası gereği; yargılama giderlerine mahkemece re’sen hükmedilir; yargılama gideri tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümü hüküm altında gösterilir. Bu yargılama giderleri, hem davayı kazanan tarafça daha önce peşin olarak ödenen hem de dava sonunda ödenmesi gereken harç ve masraflar ile yargılama giderlerine dahil olan ve kendisini vekille temsil ettirmiş taraf yararına hükmedilen vekalet ücretidir.
Eldeki davada, mahkemece; kendisini vekil ile temsil ettirmeyen davacı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmemesi nedeniyle, kararın bu yönden düzeltilerek onanması gerekirken, zuhulen onandığı bu defa yapılan inceleme ile belirlendiğinden,, davalı tarafın bu yöne ilişen karar düzeltme isteminin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair karar düzeltme isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairece verilen 03/06/2020 tarihli ve 2020/2074 E. 2020/2558 K. sayılı onama ilamının KALDIRILMASINA, hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin (4) nolu bendinin çıkarılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde davalıya iadesine, 24/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.