MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanığa yükletilen 6136 sayılı Yasaya muhalefet eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dosya kapsamı ile 19.09.2013 tarihli kolluk tutağından, olay günü güven timi olarak görev yapan polis memurlarının, hakkında yakalama kararı olan temyiz dışı sanık ... "ı görmeleri üzerine harekete geçtikleri, bu sırada ..."un yanında bulunan sanık ... "ın da kaçmaya başladığı ve polis memurlarının kendisini yakalamasına engel olmak amacıyla elindeki bıçağı onlara gösterdiği, mağdurların o anda müdahalede bulunmadıkları, sonrasında sanığın bıçağı yere atması üzerine polis memuru ... ile boğuştukları sırada yaralanmasına neden olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin bir bütün olarak birden fazla polis memuruna yönelik olarak ve silahla görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu, bu nedenle sanığın sadece TCK’nın 265/1-4, 43/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.