MAHKEMESİ : İZMİR 11. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/06/2014
NUMARASI : 2013/334-2014/291

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar tarafından yasal süre içerisinde, temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı, ... ada 13 parsel sayılı taşınmazın ½ payının maliki olup, diğer ½ payın da davalıların murisi adına kayıtlı olduğunu, davalıların anılan taşınmazı dükkan olarak işlettiklerini ve taşınmazı yıllardır kullandıklarını, ayrıca Manisa"da bulunan ve davalılar ile paydaş olduğu 2 adet taşınmazdan kendisinin elde ettiği gelirin de talep ettiği ecrimisil miktarından mahsup edilmesi istemiyle eldeki davayı açmıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; ......ada 13 parsel sayılı dükkan vasıflı taşınmazın ½ payının davacı, diğer ½ payının da davalıların murisi Müfit Kerpiçciler adına tapuda kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır.
Bilindiği, gerek öğretide ve gerekse yargısal uygulamalarda ifade edildiği üzere ecrimisil, diğer bir deyişle haksız işgal tazminatı, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötüniyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminat olup, 08.03.1950 tarih 22/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında; fuzuli işgalin tarafların karşılıklı birbirine uygun iradeleri ile kurduğu kira sözleşmesine benzetilemeyeceği, niteliği itibarı ile haksız bir eylem sayılması gerektiği, haksız işgal nedeniyle oluşan zararın tazmin edilmesi gerekeceği vurgulanmıştır. Ecrimisil, haksız işgal nedeniyle tazminat olarak nitelendirilen özel bir zarar giderim biçimi olması nedeniyle, en azı kira geliri karşılığı zarardır. Bu nedenle, haksız işgalden doğan normal kullanma sonucu eskime şeklinde oluşan ve kullanmadan kaynaklanan olumlu zarar ile malik ya da zilyedin yoksun kaldığı fayda (olumsuz zarar) ecrimisilin kapsamını belirler. Haksız işgal, haksız eylem niteliğindedir. (YHGK"nun 25.02.2004 gün ve 2004/1-120-96 sayılı kararı)
Somut olayda; davalılar çekişme konusu taşınmazın aile şirketi tarafından kullanıldığını ve ortaklarının da davalılar olduğunu, ancak davalı Semra"nın 26.01.2011 tarihinde ortaklıktan ayrıldığını ileri sürmüşler, ancak mahkemece davaya konu taşınmazın dava dışı şirket tarafından mı, yoksa davalılar tarafından mı kullanıldığı yönünde araştırma yapılmış değildir.
Öte yandan, toplanan deliller ve özellikle tarafların beyanlarından, taraflar arasında taşınmazların kullanılması yönünde anlaşma yapıldığı bu anlaşmaya göre; muris adına tapuda kayıtlı olan Manisa ilindeki 2 adet taşınmazın davacı, çekişme konusu taşınmazın ise davalılar tarafından kullanıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davalıların kötüniyetli olduklarıdan dolayısı ile ecrimisilden sorumlu olacaklarında sözedilemez. Ancak davacı, 05.07.2013 tarihli ve 16.07.2013 tarihinde tebliğ edilen ihtarname ile bu kullanıma ilişkin anlaşmayı sonlandırmıştır. Bu durumda ihtarnamenin tebliğ tarihi ile dava tarihi arasındaki dönem için davalıların iyi niyetli olmadıkları açıktır.
Hal böyle olunca, öncelikle taşınmazın davalılar tarafından mı yoksa dava dışı şirket tarafından mı kullandığının duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi, şirket tarafından kullanıldığının saptanması halinde, şirket aleyhine açılmış bir dava bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi; davalılar tarafından kullanıldığının saptanması halinde ise, ihtarnamenin tebliğ tarihi ile dava tarihi arasındaki dönem için belirlenecek ecrimisile hükmedilmesi gerekirken, noksan soruşturma ile yetinilerek yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalıların temyiz itirazları değinilen yönler itibariyle yerindedir.Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 28.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.