MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten silahla yaralama
HÜKÜM : 1-) Sanık ... hakkında; mağdur ..."a karşı TCK"nun 86/2, 86/3-e, 29, 62, CMK"nun 231/5. maddeleri uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mağdur ..."a karşı TCK"nun 86/1, 86/3-e, 29, 62, CMK"nun 231/5. maddeleri uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mağdur ..."e karşı TCK"nun 86/1, 86/3-e, 29, 62, CMK"nun 231/5. maddeleri uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mağdur ..."e karşı TCK"nun 81/1, 35/2, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası.
2-) Sanık ... hakkında; mağdur ..."a karşı TCK"nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında CMK"nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, aynı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, söz konusu hükümlerin itiraz merciince incelenmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ... hakkında mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs, sanık

Metin hakkında mağdur ..."ı kasten yaralama suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, mağdur ..."ı kasten yaralama suçu ile sanık ..."ın mağdur ..."e yönelik eyleminin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde sanık ..."in, mağdur ..."ı kasten yaralama suçunun niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin meşru savunmaya, sanık ... müdafiinin sübuta, meşru savunmaya yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık ..."ın, mağdur ..."i omentumda yaralanmaya ve yaşamsal tehlike geçirmesine neden olacak şekilde tek bıçak darbesiyle yaraladığı olayda; sanığın, ciddi bir engel neden olmadığı halde eylemine kendiliğinden son verdiği, kavganın hareketli ortamında mağdurun hayati bölgelerini bilerek hedef aldığını gösterir her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ..."ın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının yaralamaya yönelik olduğu ve kasten yaralama suçundan TCK"nun 86/1. maddesi uyarınca aynı Kanunun 61. maddesindeki ilkeler gözetilerek neticeye etkili olacak biçimde temel bir ceza belirlenmek suretiyle hüküm kurulması yerine, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
2- Dairemizinde benimsediği üzere; eş zamanlı karşılıklı silahlı saldırı nedeniyle sanıklar Gökhan ve Metin hakkında TCK’nun 29. maddesi uyarınca makul bir ceza indirimi yerine, yazılı şekilde 1/4 oranda indirim yapılması suretiyle sanıklara fazla cezalar tayini,
3- 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
4- Kabule göre;
Sanık ... hakkında mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
a- 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesinin uygulanması sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek makul bir ceza tayini yerine, yazılı şekilde 10 yıl hapis cezası belirlenerek eksik ceza tayini,
b- 5237 sayılı TCK"nun 81 ve 35. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası belirlendikten sonra aynı Kanunun 29. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim yapılarak 7 yıl 6 ay hapis yerine, 8 yıl 4 ay hapis cezasına, 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 6 yıl 3 ay hapis yerine, 6 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ... müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 11/12/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.