İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7434 Esas 2017/1234 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7434
Karar No: 2017/1234
Karar Tarihi: 13.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7434 Esas 2017/1234 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve yapılan inceleme sonucunda hükmün 3 nedenle bozulması gerektiği tespit edilmiştir. İlk olarak, sanığın haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmayarak mahkumiyet kararı verilmiştir. İkinci olarak, sanığın geçmişteki bir suçundan dolayı hükmedilen cezanın infaz rejimi hakkında yasal bir uyarlama yapılmamıştır. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunluğu durumu yeniden değerlendirilmemiştir. Bu sebeplerden dolayı hüküm, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem üzerine bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi (uyarlama yargılaması), 29. maddesi (haksız tahrik), 53. maddesi (iptal edilen hükümler), 58. maddesi (infaz rejimi)
- 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/7434 E. , 2017/1234 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Tarafların ve tanıklar ... ile ..."un olayın başlangıcına ilişkin farklı anlatımlarının bulunması ve sanığın da katılan ..."in eylemi neticesinde adli raporunda belirtildiği şekilde yaralanmış olması karşısında, ilk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edilememesi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, sanığın tekerrüre esas mahkumiyetinin 5237 sayılı TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen "kullanmak için uyuşturucu madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak" suçuna ilişkin bulunduğu ancak anılan hükmün kesinleşmesinden sonra 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ve 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 191. maddesinde yapılan değişiklikler üzerine 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi uyarınca uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı sorulup, uyarlama yapılmış ise uyarlama sonrası verilen ve kesinleşen hükmün tekerrüre esas olup olmadığı değerlendirilip, sonucuna göre sanık hakkında karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 13.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.