MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 11. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/04/2009
NUMARASI : 2007/185-2009/101

Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve yıkım davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Davacı, kayden maliki olduğu 1 parsel sayılı taşınmazı, davalının haklı ve geçerli bir nedene dayanmaksızın işgal ettiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinde bulunmuştur.
Davalı, taşınmazda fuzuli işgal olmadığını,tapu tahsis belgesi bulunduğunu belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, dava konusu 1 parsel sayılı taşınmazda A..A..Vakfı ile V.. M..’nün kayden paydaş oldukları,yargılama sırasında taşınmazı Unvan değişikliği suretiyle A..A..Vakfı adına sicil kaydının oluştuğu, anılan yerde davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, ancak taşınmazı tasarruf ettiği anlaşılmaktadır.
Davalı savunmasında, anılan yere ilişkin tapu tahsis kaydı bulunduğunu belirtmiş, mahkemece, savunmaya değer verilmek suretiyle dava konusu taşınmazın, davalı tarafından tasarruf edilen 200 m2 lik bölüm yönünden tapu tahsis belgesinin olduğu gerekçesiyle, 2981 Sayılı Yasanın 22/b maddesi gereğince durdurma,186 m2 lik bölüm yönünden davanın kabulüne karar verilmişse de, dosya içerisindeki kayıt ve belgelerden 2 ada 1 parsel sayılı taşınmazın 200 m2 lik kısmının Üsküdar Belediyesince gecekondu hak sahibi olarak davalı adına tahsis edildiği, tahsisin sicile yansıtılmadığı kaldı ki, anılan yerde öncesinde paydaş olan belediyenin verdiği tahsis kaydının dahi Vakıflar İdaresini bağlamayacağı kuşkusuzdur.
Bu nedenle ve özellikle paylı mülkiyet üzere olan taşınmazda paydaşlardan bir veya birkaçının verdiği tapu tahsis belgelerine değer verme olanağı bulunmadığından, davalının çekişmeli taşınmazı tasarrufunun haklı ve geçerli bir nedene dayanmadığı sabittir.
Hal böyle olunca, davacının mülkiyetten kaynaklanan ayni hakkına üstünlük tanınmak suretiyle, taşınmazın tamamı yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 29.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.