MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalının 24/11/1994 tarih ve 4046 Sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanunun 22. Maddesi uyarınca araştırmacı unvanıyla DSİ ... 1. Bölge Müdürlüğüne nakli yapılarak 19/10/2004 tarihinde görevine başladığını, kanunun açık ifadesiyle 22. Maddeye göre tayini yapılanların şahsa bağlı haktan yararlanma sürelerinin üç yıl ile sınırlandırıldığını, yapılan incelemeler sonucunda hazırlanan raporda davalının araştırmacı kadrosuna atanmasına ve 3 yıllık sürenin dolmasına rağmen eski kadrosuna (Daire Başkanı) ait mali haklarının dikkate alınarak maaş hesaplanmasının yapıldığı ve bundan dolayı kendisine kurum tarafından 15/11/2007 tarihi ile kurumdan ayrıldığı 15/06/2008 tarihleri arasında fazla ve yersiz olarak 8.503,40 TL ödeme yapıldığının tespit edildiğini, ileri sürerek fazla ödenen ve faiz toplamı olan 11.913,60 TL"nin 15/08/2012 tarihinden itibaren kamu alacaklarına uygulanan faiziyle birlikte iadesini talep etmiştir.Davalı, haksız ve hukuki yarardan yoksun davanın zamanşaşımına uğradığını, işe başlama tarihinde yürürlükte olan 15.8.2003 tarihli 4971 sayılı kanunla değişen 4046 sayılı kanunun 22.maddesine tabi olması gerektiğini, 3 yıllık sınırlama değişikliğinin 2005 yılında yapılan değişiklik ile yürürlüğe girdiğini, fazla ve yersiz ödemenin olmadığını belirterek davanın reddini dilemiştir.Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Uyuşmazlık, sebepsiz zenginleşmeden kaynaklı alacak istemine ilişkindir.Hükme esas alınan bilirkişi raporuna bakıldığında; 4046 sayılı Kanunun 1997 yılında çıkarılan 4232 sayılı Kanunu"nun 3.maddesi ile değiştiğini, bu durumdaki personelin eski kadrosuna ait maaş ve tazminatlarını şahıslarına bağlı olarak atandıkları yeni görevde kaldıkları sürece almaya devam edeceklerinin düzenlendiği, son yasa değişikliği dikkate alınarak 3 yıl sonraki ödemelerdeki farkın davalıdan istenemeyeceği yönünde görüş bildirdiği görülmektedir.
Oysaki, 4046 sayılı Kanun"un şahıslara bağlı haklar düzenlemesinin yer aldığı 22.maddesinin 4971 sayılı Kanun ile değişikliğe uğradığı, değişiklik ile 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye ekli (1) sayılı cetvelde belirtilen personelin, eski kadrolarına ait aylık, ek gösterge, zam, özel hizmet tazminatı, makam tazminatı, temsil tazminatı, görev tazminatı bir bütün olarak ve atandıkları kurumda ve aynı kadro unvanında kalmaları kaydıyla atamayı yapacak kurum ve kuruluş tarafından ikinci fıkra uyarınca atandıkları tarihi izleyen aybaşından geçerli olmak üzere üç yıl süre ile saklı tutulduğunun belirtildiği, bu hali ile bilirkişi raporunda mülga kanunun esas alındığı anlaşılmaktadır.O halde mahkemece, konusunda uzman bilirkişiden alınacak rapor ile uyuşmazlığa uygulanacak doğru kanun maddelerinin esas alınıp sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken eksik bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ :Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 16.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.