MAHKEMESİ : İSKENDERUN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/11/2013
NUMARASI : 2010/466-2013/622

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı Hazine;1062 sayılı Kanununa, 17.10.1966 tarihinde yürürlüğe giren 01.10.1966 gün, 6/7104 sayılı kararnameye ve bu kararnamenin eki olan yönetmeliğe aykırı olarak İskenderun ilçesi ... Köyü 6, 237, 305 ve 307 parsel sayılı taşınmazlardaki Suriye uyruklu Desire Humsi"den intikal eden 1/2 payın M.H.."nin ölümünden sonra ırsen intikal yoluyla mirasçıları olarak davalılar adına tescil edildiğini ileri sürerek tapu kayıtlarının iptaliyle 1/2 payın Marin Humsi adına veya M. H..nin İskenderun 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 6.7.1956 gün 1956/334 E-1956/378 K sayılı mirasçılık belgesindeki mirasçıları adlarına tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalılar; 1062 sayılı Yasanın 1. maddesinin Suriye uyruklu şahısların taşınmazlarının miras yoluyla intikaline engel teşkil etmediğini, çekişmeli taşınmazların maliki olan kök mirasbırakan Desire Humsi"nin bekar ve çocuksuz ölümüyle mirasının kardeşi Naum"a kaldığını, Naum"unda ölümüylede çocukları Viktor ve Marin"e intikal ettiğini, Marin"in mirasçıları bulunduğu halde miras payı ketmedilerek tapuda Viktor mirasçıları adlarına tescil edildiğini, Viktor mirasçıları Suriye uyruklu olduklarından temsilen Hazine aleyhine açtıkları iptal ve tapu kaydındaki payların düzeltilmesi istekli davanın İskenderun 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 18.10.1994 gün 1992/813 E-1994/613 K sayılı kararıyla kabul edildiğini,temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiğini, anılan kararın kesin hüküm niteliğinde olduğunu belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece; 1062 sayılı Yasanın 1. maddesinin Suriye uyruklu şahısların taşınmazlarının miras yoluyla intikaline engel teşkil etmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı .Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacı Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 10.02.2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
-KARŞI OY-

Suriye uyruklularla ilgili olarak Bakanlar Kurulu, 1062 sayılı Kanunun verdiği yetkiye dayanarak 13. 01.1939 tarihli 2/10250 sayılı ve 14.02.1942 tarihli 2/17317 sayılı ve 18.11.1957 günlü ve 4/9697 sayılı 01.10.1966 tarihli ve 6/714 sayılı kararnameleri çıkarmıştır. Bu kararnamelere göre; 1939 yılına kadar Suriye uyruklular hakkında Türkiye"deki taşınmaz mallar bakımından bir sınırlama bulunmamaktadır. 1939 tarihli Kararname ile Suriye uyrukluların Türkiye"deki taşınmaz malları üzerinde tasarrufta bulunmaları yasaklanmış 1966 tarihli Kararname ile de Suriye uyrukluların Türkiye"deki menkul ve gayrimenkul bütün mallarına Devletçe el konulmuştur. Şu halde;
a) 1939 tarihli kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar, Suriyelilerin Türkiye’de taşınmaz mal edinmeleri mümkündür.
b) Bu tarihe kadar, Türkiye’de taşınmaz mal iktisap eden Suriyelilerin bu hakları saklıdır. Ancak, 1939 yılından sonra tasarruf önlenmiş olduğu için, bu tarihten sonraki mülkiyet aktarımlarına ilişkin hukuki işlemler ve bu tarihten sonraki zilyetlikler sonuç doğurmaz.
c) 1939 tarihinden sonra vefat etmiş olan Suriye uyruklu bir mirasbırakanın, Türkiye’deki taşınmaz malları, 1966 yılına kadar bu mallarına vaziyet edilmemiş olduğu için Türk uyruklu mirasçılarına intikal eder. Ancak Suriye uyruklu mirasbırakan, 01.10.1966 tarihli kararnamenin yürürlüğe girmesinden sonra ölmüş ise, mallarına Devletçe el konulmuş olduğundan, bu mallar olduğu gibi Türk mirasçıya geçmez. Emanete alınan bedeli Türk mirasçıya verilir.
Somut olayda; kök muris Suriye uyruklu D.H..1928 yılında bekar ve çocuksuz ölmüş, mirası kendinden önce ölen kardeşi Naum"un çocukları Suriye uyruklu Marin ve Viktor"a kalmıştır. Marin 1952 yılında, Viktor 1941 yılında ölmüş geride Türk ve Suriye uyruklu mirasçılar bırakmışlardır.
Miras bırakan Suriyeli 1966 yılından önce öldüğünden ve Suriye uyruklu mirasçıları bulunduğundan 1939 tarihli kararnameye göre tasarruf yasağı ile karşılaşıldığından taşınmazların Suriye uyruklu mirasçılara intikali 2644 sayılı Tapu Kanunu"nun 35. madde hükmüne tabi olur. Antlaşmalara veya karşılıklılık esasına göre Suriye uyruklu o tarihlerde Türkiye"de taşınmaz sahibi olabiliyorsa taşınmaz mirasçıya kalır. Ancak yine kararnameler ile de bu yere vaziyet edilmiş sayılır.
Mahkemece mirasın murisin ölümü ile geçtiği, kök murislerin Türk ve Suriye uyruklu mirasçılar bıraktıkları, gözetilmek suretiyle Suriye uyruklu mirasçılar yönünden miras yolu ile taşınmaz ediniminde karşılıklılık esası olup olmadığı araştırılmadan eksik inceleme ile 1062 sayılı yasanın 1. maddesinin Suriye uyruklu şahısların taşınmazlarının miras yolu ile intikaline engel teşkil etmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru olmadığından, hükmün bozulması görüşünde olduğum için sayın çoğunluğun onama görüşüne iştirak etmiyorum.