MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İŞE İADE

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı şirket bünyesinde şoför olarak görev yapan müvekkillerinin iş sözleşmesinin 30/11/2014 tarihinde işverence kendilerine herhangi bir yazılı bildirim yapılmaksızın ve hiçbir sebep gösterilmeksizin sözlü olarak "çıkışınız verildi" denmek suretiyle haksız ve nedensiz olarak feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve davacıların işe iadelerine, dört aylık ücret ve alacaklarının tespitine, işe başlatılmamaları halinde sekiz aylık ücretleri tutarında tazminatın tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı süresi içinde davaya cevap vermemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece Sosyal Güvenlik Kurumundan celp edilen sigorta kayıtlarına göre davalı iş yerinde fesih tarihi olan 30/11/2014 tarihinde çalışan işçi sayısının 22 kişi olduğu, fesih tarihinde davalı iş yerinde 30 işçi çalışma kuralının sağlanamadığı ve ispatlanamadığı gerekçesiyle işe iade davası şartlarının oluşmadığı belirtilerek isteğin reddine karar verilmiş, kararın davacı tarafça temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 09.05.2016 tarihli ilamı ile taraf teşkili sağlanması yönünden sair yönler incelenmeksizin bozma kararı verilmiş ,bozma kararına uyan Mahkemece yapılan yargılamanın sonunda bozma öncesi gibi davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının iş güvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesidir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir.
Dairemizce davalı şirketin fesih tarihindeki işçi sayısına ilişkin çevirme kararı verilmesinden sonra Sosyal Güvenlik Kurumundan dosyaya gelen yazı cevabından davalı işverinin fesih tarihinde Türkiye çapında aynı işkolunda çalışan sayısının 30 işçiyi aştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken davalı işyerinde otuz işçi çalışmadığından bahisle davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/04/2018 gününde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.