Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 51/1-3, 51/7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sincan Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 17/09/2014 tarihli 2014/2967 sayılı raporda kişinin ölümünün trafik kazasına bağlı kafatası ve yüz kemikleri kırıkları ile karekterli beyin zarları kanaması, beyin kontüzyonu sonucu meydana gelmiş olduğunu ve gerek görülmesi halinde tüm tıbbi evrakı ile birlikte ilgili Adli Tıp Kurumu Başkanlığı (İstanbul) gönderilerek ilgili İhtisas kurulundan görüş alınabileceğinin belirtildiği, ölenin 27.08.2014 tarihli genel adli muayene raporunda bilinç açık, genel durumu kötü ve hayati tehlikesinin devam ettiğinin belirtildiği anlaşıldığından tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hüküm ile gerekçe arasında farklılıklar olduğuna, illiyet bağı kesilme durumu olabileceğine, sanığın kazadan sonra ölenin yakınları ile ilgilendiğine, katılanın bu husutaki beyanlarının gerçeği yansıtmadığına, fren izinin sanığa ait olmadığına, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken sanığın, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; yargılama sırasındaki davranışları lehine değerlendirilerek cezasında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim uygulanan, 25.11.2014 tarihli oturumda lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden sanık hakkında, TCK’nın 50/4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Kabule göre ise;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Güvenlik tedbiri olması nedeniyle kazanılmış hak oluşturmayacağından, 1 yıl 8 ay hapis cezasına mahkum edilen ve bu cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca tayin edilecek denetim süresinin, ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.