MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin 07.06.2016 havale tarihli dilekçesiyle sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik kasten yaralama ile katılanlar ..., ..., ... ve müşteki ..."e yönelik tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerini sanık sıfatıyla, sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanıklar ... ile ... hakkında ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerini katılan sıfatıyla temyiz ettiği anlaşılarak yapılan incelemede;
1)Sanıklar ... ile ... hakkında ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
a)Katılanın kemik kırığının hayat fonksiyonlarını orta (3. derece) etkileyecek nitelikte olduğunun kabul edilmesi, 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre cezanın yarısına kadar artırılabileceğinin öngörülmesi ve adli tıp kriterlerinde de kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını etkileme derecelerinin hafif (1. derece), orta (2. ve 3.derece) ve ağır (4., 5. ve 6. derece) olarak sınıflandırılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesi uyarınca kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi dikkate alınarak makul oranda bir artırım yapılması gerekirken, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesini ihlal edecek şekilde (1/2) oranında artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA,
3) Sanık ... hakkında katılanlar ..., ..., ... ve müşteki ..."e yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında katılan ..."a karşı TCK"nin 86/1, 87/3. maddeleri gereğince kasten yaralama suçundan ve katılanlar ..., ..., ... ve müşteki ..."e yönelik TCK"nin 106/1, 43/2. maddesi gereği tehdit suçundan kamu davası açıldığı, TCK’nin 86/1, 87/3. maddelerinde düzenlenen kemik kırığına neden olacak nitelikte yaralama suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü nedeniyle katılan ... yönünden uzlaşmanın mümkün olmadığı ancak; 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesinin 2. cümlesinin 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile aynı mağdura karşı işlenen suçlarla sınırlandırıldığı bu haliyle sanığın, katılanlar ..., ... ve müşteki ..."e gerçekleştirmiş olduğu tehdit suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği ve uzlaşmanın sağlanması halinde 5237 sayılı TCK"nin 43/2. maddesinin uygulanamayacağı anlaşılmakla; sanık ile katılanlar ..., ... ve müşteki ... arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA,
4)Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
a)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) sayılı kararları ile, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve yine 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenen "1 yıl 6 ay hapis" cezasının, TCK"nin 87/1-d maddesi uyarınca bir kat artırılmasıyla "2 yıl 12 ay hapis" cezası olarak belirlenmesinden sonra, aynı maddenin son fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi yerine, denetime imkan vermeyecek şekilde TCK"nin 87/1-d-son maddesi uyarınca doğrudan 5 yıl hapis cezası verilmesi suretiyle TCK"nin 61. maddesine aykırı davranılması,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.