MAHKEMESİ:AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki ziynet alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; hiç bir eşyasını almadan evden ayrılmak zorunda kaldığını, davalının düğünde takılan ziynetleri alarak bir kısmını bozdurup kendi adına borsaya yatırdığını, bir kısmını da sakladığını, 5 adet 22 gr altın bilezik (10.000 TL), 1 adet 22 ayar 14 gr altın bilezik (1.000 TL), 1 adet 14 ayar 5 gr üzerinde ... yazılı altın kolye (500 TL), 1 adet 22 ayar 18 gr gerdanlık ve küpeden oluşan set (2.000 TL), 1 adet altın yüzük (700 TL), 1 adet ... marka saat (350 TL), 5 adet çeyrek altın (800 TL) ve bir takım çeyiz eşyalarının davalı tarafta kaldığını ileri sürerek takı ve çeyiz eşyalarının aynen, olmadığı takdirde bedellerine karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında çeyiz eşyalarının tümünün iade edildiğini, çeyiz eşyaları yönünden taleplerinden feragat ettiğini belirtmiştir.
Davalı; davacının talep ettiği çeyiz eşyalarının halen ortak konutta olduğunu ve istediği zaman alabileceğini, ancak ziynet eşyalarından 1 adet 22 ayar 22 gram altın bilezik dışındaki diğer takıları davacının evden ayrılırken götürdüğünü, davacıya ait ziynet eşyasının bulunmadığını açıklayarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile, 5 adet 22 gr ağırlığında 22 ayar bilezik (11,440 TL) ,1 adet 14 ayar 5 gr ağırlığında kolye (455 TL), 1 adet 22 ayar 18 gr ağırlığında set takımı (1,872 TL), 1 adet 14 ayar yüzük (728 TL), 1 adet ... marka saat (350 TL), 5 adet çeyrek altın (855 TL) olan ziynet eşyalarının aynen davalı tarafından davacıya iade edilmesine, aynen olmadığı takdirde toplam değerleri olan 17,156,00 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.Dava; ziynet ve çeyiz eşyalarının aynen iadesi, bunun mümkün olmaması halinde bedellerinin tahsili istemine ilişkindir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının tüm davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dairemizin yerleşik uygulamasına göre kural olarak, düğün sırasında takılan ziynet eşyaları, kim tarafından, kime takılırsa takılsın, aksine bir anlaşma bulunmadıkça kadına bağışlanmış sayılır ve artık kadının kişisel malı sayılır.Türk Medeni Kanunu’nun 6. maddesi hükmü uyarınca kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür.Gerek doktrinde, gerek Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer. Öte yandan ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin iddia ettiği olayları kanıtlaması gerekir.
Ziynet eşyası rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen ve götürülebilen türden eşyalardır. Bu nedenle evden ayrılmayı tasarlayan kadının bunları önceden götürmesi, gizlemesi her zaman mümkün olduğu gibi, evden ayrılırken yanında götürmesi de mümkündür. Bunun sonucu olarak, normal koşullarda ziynet eşyalarının kadının üzerinde olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda, ziynet eşyasının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alındığını ve götürülmesine engel olunduğunu, evde kaldığını kadının ispatlaması gerekir.
Eldeki davada davacı kadın, bir kısım altınların kocası tarafından satıldığını, bir kısmının ise saklandığını ancak evden ayrılırken altınlarını alamadığını iddia etmiştir. Bu durumda, davacı bir kısım altının satıldığı, bir kısmının ise evde kaldığı iddiasını ispat etme yükümlülüğü altındadır.Somut olayda, davacı kadın iddiasını ispat etmek için tanık dinletmiştir. Ancak davacı tanıklarının altınların satımı hususundaki beyanlarının soyut ve duyuma dayalı olduğu, altınların evde kaldığı konusunda ise ispata yeterli beyanlarda bulunmadıkları anlaşılmıştır. Davalı tanıkları ise, bileziklerden sadece birinin satıldığını, diğerlerinin davacıda olduğunu, giderken de yanında götürdüğünü beyan etmişlerdir. Bu durumda davacı iddiasını ispat edememiştir.Davalı ise araba için davacının rızası ile 1 adet 22 ayar 22 gram bileziklerden birinin satıldığını kabul etmiş ancak satımı konusunda davacının rızası olduğunu ispat edememiştir.O halde mahkemece; bozdurulduğu davalı tarafçada kabul edilen 1 adet 22 gram bilezik yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davanın kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince davacı yönünden karar düzeltme yolu kapalı, davalı yönünden kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.