MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde baz istasyonu montaj işinde çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık izin ve bir kısım aylık ücret alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinde diğer bir işçiyi tehdit etmesi üzerine 4857 sayılı İş Kanununun 25/II-d maddesi uyarınca haklı nedenle bildirimsiz olarak fesh edildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı hakkı bulunmadığını, fazla çalışma yapıldığı takdirde bordrolara yansıtılarak ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını, ücretinin de ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının diğer davalı işveren çalışanı işçiyi tehdit etmesi nedeniyle Asliye Ceza Mahkemesinde yapılan yargılamada mahkum olduğu, buna göre 4857 sayılı İş Kanununun 25/II-d maddesi gereğince iş akdinin işveren tarafından haklı nedenle feshedildiği ve davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığı, fazla mesai ücret alacağı ile ilgili olarak, davacının imzasını taşıyan ücret bordrolarının bir kısımnda fazla çalışma tahakkuku olduğu ücret bordrosu bulunmayan dönemlere ilişkin olarak ise, Yargıtay içtihatları dikkate alınarak bazı dönemlerde fazla mesai tahakkukunun bulunup bazı dönemlerde bulunmamasının, o işyerinde fazla mesai yapıldıkça ücretlendirildiğini gösterdiği buna göre fazla mesai ücreti alacağı talebinin de reddi gerekitği davacının yıllık izin ücreti ile bir kısım aylık ücret alacağı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta Mahkemece yukarıda yazılı gerekçe ile davacının fazla çalışma talebi red edilmiş ise de varılan sonuç hatalıdır.
Fazla çalışma tahakkuku içeren bordro dönemleri dışında, tanık anlatımlarına göre davacının davalı işyerinde hafta içi 5 gün boyunca günde 08.00-18.00 saatleri arasında Cumartesi günü ise 08-15.00 saatleri arasında 1 saatlik ara dinlenme süresi ile çalıştığı anlaşıldığından bu sürelere göre haftalık 45 saati aşan 6 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilip taktiri indirim yapılarak davacının fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması gerekirken hatalı gerekçe ile talebin reddi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.