MAHKEMESİ : 21. Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Hırsızlık, Konut Dokunulmazlığını Bozma, Mala Zarar Verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık .."ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
II-) Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Sanığın yanında yakalanamayan iki sanıkla birlikte suça konu binaya girerek hırsızlığa teşebbüs ettiklerinin anlaşılması karşısında; konut dokunulmazlığını bozma eyleminin birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle aynı kanunun 119/1-c maddesininde uygulanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, suç tarihinde müştekinin evinin bulunduğu apartmana onun rızası olmadan ve meşru bir amaç taşımadan dış kapısından içeri girerek üst kattaki evinin kapısının kilidini kırarak hırsızlık yapmaya teşebbüs etmekten ibaret eylemde, konut dokunulmazlığı bozma suçunun tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığından bahisle TCK"nın 35. maddesinin uygulanması karşı temyiz olmadığından sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesinin gösterilmemesi, mahallinde eklenmesi mümkün eksiklik kabul edilmiş olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.

Hırsızlık suçundan kurulan hükümde, Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ."ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.