MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar .. ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/10/2007 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 18/01/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koymadan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacılar, kendilerine ait çaylara ve nakilde kullanılan araca kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda sanık davacı ..."ın beraatine karar verildiğini belirterek, yargılama sırasında tasfiye edilen çay bedelinin, araç için yatırılan teminat ve kefalet bedelinin davalıdan tazmini isteminde bulunmuşlardır.
Davalı idare, davacıların eylemi nedeniyle el koyma işleminin gerçekleştiğini davalının bir kusuru olmadığını iddia ederek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan tüm bu işlemlere davacıların bizzat kendi kusurlarının sebebiyet verdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davaya konu olayda; davacılara ait çay ve araca kaçak olduğu iddiasıyla el konulmuşsa da; .. esas ve .. karar sayılı dosyası üzerinden alınan bilirkişi raporunda el konulan çayların .. ihale ile tasfiyeye tabi tutulan çayları olduğu, buna dair faturaların da ceza dosyasına ibraz edildiğinin belirtildiği, sanıklar hakkında üzerlerine atılı suçların bir kısmından beraat, bir kısmından da zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırma ve iade kararı verildiği, kararın Yargıtay 7. Ceza Dairesinin .. tarihli ilamı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davacının denetim sırasında ve sonrasında el konulan çayların kaçak olmadığını gösterir fatura ve belgeleri ibraz edememesinin davacı kusurları ile birlikte değerlendirildiğinde zararın artmasında müterafik (bölüşük) kusuru bulunduğu söylenebilirse de bu durum mahkemenin istemin tümden reddine karar vermesini gerektirmeyeceği gibi ancak hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42 ve 43. (TBK.52) maddeleri gereğince indirim sebebi olabilir.
Şu halde mahkemece, tazminattan indirim sebebi olabilecek gerekçelerle istemin tümden reddine karar verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.