MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü.
Dosya içeriğine göre sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-e, 125/1 ve 106/1, 1. cümle gereğince cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, Foça(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2006/185 Esasına kaydedilen dosyada 24/07/2008 tarihli kısa kararda sanığın kasten yaralama suçundan TCK"nin 86/2, 86/3-e ve 62 maddeleri gereğince 100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hakaret suçundan TCK"nin 129. maddesi gereğince ceza verilmesinden vazgeçilmesine, tehdit suçundan ise TCK"nin 106/1, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca hapisten çevrili 3000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, ancak gerekçeli kararda sanık hakkında tehdit suçundan kurulan 3000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün bulunmadığı, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 23/01/2012 gün ve 2011/34540 Esas - 2012/2163 Karar sayılı ilamı ile CMUK"un 305/1. maddesi gereğince temyiz isteminin reddine dair karar verildiği, Foça Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 12/07/2012 tarihli Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nden kısa kararda hükmolunduğu halde gerekçeli kararda bulunmayan ve Yargıtay incelemesinden geçmeksizin kesinleşen tehdit suçu yönünden CMK"nin 309. maddesi uyarınca yazılı emir yoluna gidilmesinin talep edildiği, Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nce 03/09/2012 gün ve 2012/14154/50277 sayılı yazıları ile; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12/10/1987 tarihli 1987/8-361-458 sayılı kararında belirtildiği üzere, kısa karar ile gerekçeli karar arasında farklılık bulunduğu taktirde kısa karara itibar edileceğinden, meselenin mahalllinde mahkemesinden alınacak kararla hallinin mümkün olduğu cihetle kanun yararına bozma yoluna gidilmediğinin belirtilmesi üzerine mahkemece 26/09/2012 tarihli ek karar ile sanık hakkında kısa kararda hükmolunduğu halde gerekçeli kararda bulunmayan tehdit suçundan TCK"nin 106/1, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 3000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair karar verildiği, sanık müdafii tarafından tehdit suçundan verilen mahkumiyete ilişkin bu ek kararın temyiz edildiği ve Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 14/03/2016 gün ve 2013/36210 Esas - 2016/4766 Karar sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilerek dosyanın dairemize gönderildiği anlaşılmakla, iddianame içeriğine, hükümlerin ve temyizin kapsamına, tebliğname tarihine göre, mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasası"nın 14. maddesi ile 26/02/2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 12/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının "Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler" kısmı uyarınca, Yargıtay 4. Ceza Dairesi"ne ait bulunduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 28.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.