Tebliğname No : 1 - 2014/318029
MAHKEMESİ : Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 01/07/2014, 2013/361 (E) ve 2014/281 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık.



TÜRK MİLLETİ ADINA

1-a) Sanık E.. G.."ün, müdafiinin 1 haftalık yasal süre içindeki temyiz isteminden sonra 01.12.2014, 09.09.2015 ve 20.11.2015 tarihli dilekçeleriyle cezalarının onaylanmasını istediği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel
Kurulu"nun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9/15 sayılı kararı uyarınca, bu talebin temyizden vazgeçme niteliği taşıdığı, re"sen temyize tabi bir cezası bulunmadığı anlaşılmakla temyiz talebinin,
b) Sanık Yunus hakkında mağdur İskender"i kasten yaralama suçundan verilen beraat kararının gerekçesine yönelik olmayan, kendisi ve müdafiinin bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin,
c) Yine sanık Yunus hakkında mağdur Mustafa"yı kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 1.500- TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı hüküm tarihi itibariyle 5219 sayılı Kanunla değişik CMUK"nun 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, temyizi mümkün bulunmadığından, sanık ve müdafiinin suçun vasfına da yönelik olmayan temyiz taleplerinin,
CMUK"nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı reddine karar verilmiş, buna bağlı olarak tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
2- Temyizin kapsamına göre, sanık Yunus hakkında maktul Faruk"u kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın, suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin sübuta, meşru savunmaya yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
a-24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin yaptığı uygulama ve
b- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90.maddesinin delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c. maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, anılan maddede yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK"nun 150/3.maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde yargılama giderleri arasında gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, ancak; bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, "561,00 TL" tayin edilen müdafii ücretinin
yargılama giderlerinden çıkartılmasına ve tahsili gereken yargılama gideri tutarının ise "175,00 TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, 25/01/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.