MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki “tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Anadolu 9. Asliye Hukuk Mahkemesince dava dilekçesinin görev nedeniyle reddine dair verilen 28.11.2013 tarihli ve 2013/249 E., 2013/486 K. sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili ve davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 6. Hukuk Dairesinin 23.12.2014 tarihli ve 2014/3769 E., 2014/14355 K. sayılı kararı ile;
“…Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat davasına dair karar, davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava kiralanan taşınmazdaki mutfak dolabının davacıların üzerine düşmesi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece uyuşmazlığın kira sözleşmesinden kaynaklandığından bahisle görevsizlik kararı verilmiştir.
Davacılar vekili dava dilekçesinde; davacılardan ...’nun davaya konu taşınmazda 25.11.2011 tarihli sözleşme ile kiracı olduğunu, davacılar Gökçen ve Muhammet Mustafa’nın ise Kader’in çocukları olduğunu, 23.04.2013 günü mutfakta yemek yedikleri sırada mutfak dolabının ocakta kaynamakta olan çaydanlığın üzerine düşerek davacıların yaralanmasına neden olduğunu, binanın bakım eksikliklerinden doğan zarardan davalı kiralayan ve diğer davalı bina sahibinin sorumlu olduklarını belirterek şimdilik 1.060,00TL maddi, 35.000,00TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini istemiştir. Mahkemece ihtilafın kira ilişkisinden kaynaklandığı ve görevli mahkemenin sulh hukuk mahkemesi olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın 2. maddesi hükmüne göre dava konusunun değer ve miktarına bakılmaksızın malvarlığı haklarına ilişkin davalarla, şahıs varlığına ilişkin davalarda görevli mahkeme, aksine bir düzenleme bulunmadıkça asliye hukuk mahkemesidir. Somut olayda uyuşmazlık tümü ile davacıların uğradıkları cismani zararın tazminine yöneliktir. Öte yandan davacı ile sözleşme ilişkisi bulunmayan davalı ... hakkında bina malikinin sorumluluğuna dayanılarak dava açılmıştır. Uyuşmazlığın açıklanan bu niteliğine göre davanın çözüm yeri asliye hukuk mahkemesi olup mahkemece uyuşmazlığın esasının incelenerek sonucu dairesinde bir karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır…”
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.





HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, kiralanan taşınmazdaki mutfak dolabının davacıların üzerine düşmesi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Yerel Mahkemece, dava dilekçesinin görev nedeniyle reddine dair verilen karar, davacılar vekili ile ve davalılar vekilinin temyizi üzerine Özel Dairece yalnızca davalılar vekilinin temyiz istemi dikkate alınarak yukarıda yazılı gerekçelerle bozulmuş; yerel mahkemece önceki kararda direnilmiş, direnme kararı da taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunda yapılan görüşme sırasında işin esasının incelenmesine geçilmeden önce, yerel mahkemece verilen ilk hükmü katılma yoluyla temyiz eden davacılar vekilinin temyiz itirazları hakkında Özel Dairece olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş olması nedeniyle gelinen bu aşamada davacılar vekilinin ilk hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesinin gerekip gerekmediği hususu ön sorun olarak tartışılıp değerlendirilmiştir.
Hemen belirtmek gerekir ki, yerel mahkemece direnme olarak adlandırılan karar, Özel Daire bozma ilamına karşı oluşturulmuş ise de Özel Dairece ilk kararı katılma yoluyla temyiz eden davacılar vekilinin temyiz itirazı hakkında inceleme yapılarak olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiştir. Böyle olunca ortada usulüne uygun olarak tamamlanmış bir temyiz incelemesinin bulunduğundan söz edilemez.
Bu durumda, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerekir. Nitekim Hukuk Genel Kurulunun 23.11.2016 tarihli ve 2014/20-1192 E., 2016/1076 K. sayılı kararı da aynı yöndedir.
Hâl böyle olunca, Özel Dairece ilk kararı katılma yoluyla temyiz eden davacılar vekilinin temyiz itirazı hakkında inceleme yapılarak olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş olduğundan Özel Daire bozma kararının ve direnme kararının ortadan kaldırılarak, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının da incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerekmiş, bu nedenle temyiz itirazları bu aşamada inceleme konusu yapılmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Özel Dairenin 23.12.2014 tarihli ve 2014/3769 E., 2014/14355 K. sayılı bozma kararı ile yerel mahkemenin 28.05.2015 tarihli ve 2015/101 E., 2015/227 K. sayılı direnme kararının KALDIRILMASINA, davacılar vekilinin ilk hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 3. HUKUK DAİRESİNE GÖNDERİLMESİNE, davacılar vekili ile davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27.06.2019 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.