MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının prime esas kazanç üzerinden tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R

Dava; davacının prime esas kazançlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının davalı işyerinde 2008 yılında 2.727,50 TL, 2009 yılında 2.843,82 TL, 2010 yılında 3.112,83 TL, 2011 yılında 3.401,05 TL ve 2012 yılında 3.786,00 TL brüt ücretle çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı işyerinde kalıp montaj ustası olarak çalıştığını beyan eden davacının 21.11.2008 – 14.05.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen çalışmalarının davalı Kurum"a bildirildiği, mahkemece dönem bordrolarının dosya arasına alınmadığı, bordro tanığı dinlenilmediği, emsal ücret araştırması yapılmadığı, davacının daha önce açtığı işçilik alcağı dosyasında sunulan bilirkişi raporu esas alınarak sonuca gidildiği, söz konusu bilirkişi raporunda; davalı şirket tarafından düzenlenen ve davacının 3.300,00 TL ücret ile çalıştığının belirtildiğini yazının 2009 tarihli olduğu, davacının dava dilekçesinde ise 2012 yılındaki ücretinin 3.300,00 TL olduğunu beyan ettiği, bu nedenle emsal ücret araştırması gereğince sendika tarafından bildirilen miktarlar dikkate alınarak 2012 yılı brüt ücretinin 3.786,00 TL olarak kabulü ile hesaplama yapıldığı, Dairemizin 12.12.2016 Tarih ve 2015/22287 E, 2016/14933 K sayılı geri çevirme kararından sonra dosya arasına alınan belgelerden davalı şirketin 12.10.2015 tarihinde ticaret sicil gazetesinden terkin edildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Çalışma olgusunun her türlü delille ispatlanabilmekte ise de davanın niteliği gereği prime esas kazancın ispatında bu denli bir serbestlik söz konusu değildir. Çalışma olgusunun her türlü delille kanıtlanması olanağı bulunmakla birlikte; Hukuk Genel Kurulu’nun 2005/21-409 E., 2005/413 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere ücret alma iddialarının yazılı delille kanıtlanması zorunluluğu bulunmaktadır.
Ücret miktarı HMK’nın Geçici 1. maddesinin ikinci fıkrası delaletiyle HUMK 288. maddesinde (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 200. maddesi) belirtilen sınırları aşıyorsa, tespiti gereken gerçek ücretin hukuksal geçerliliği haiz olarak düzenlenmiş bulunmaları kaydıyla, işçinin imzasının bulunduğu aylık ücreti gösteren para makbuzları, banka kayıtları, ticari defter kayıtları, ücret bordroları gibi belgelerle ispatı mümkündür. Yazılı delille ispat sınırın altında kalan miktar içinse tanık dinletilebilir. Tespiti istenen miktar sınırı aşıyor olsa bile varlığı iddia edilen çalışmanın öncesine ve sonrasına ait yazılı delil başlangıcı sayılabilecek belgeler bulunuyorsa da tanık dinletilmesi mümkündür.
Somut olayda; mahkemece gerekli araştırmalar yapılmadan, sadece davacının daha önce açtığı işçilik alacağı davasına ilişkin dosya içerisinde bulunan belgeler ve bu belgeler esas alınarak hazırlanan bilirkişi raporuna göre sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; öncelikle, davalı şirket hakkında tasfiye, terkin işlemleri yapılıp yapılmadığını araştırmak, gerek duyulur ise davacı tarafça şirketin ihyası sağlandıktan sonra yargılamaya devam etmek, daha sonra; davalı Kurum"dan talep edilen döneme ilişkin dönem bordrolarını istemek, gelen bordrolarda isimleri bulunan kayıtlı çalışanlar arasından re"sen seçilecek bordro tanıklarını dinlemek ve böylece davacının yaptığı işi, elden ödeme yapılıp yapılmadığını belirlemek, davacının sendikalı olup olmadığını araştırmak, davalı işyerinden; davacının sicil dosyasını ve ücret bordrolarını istemek, ücret bordroları gönderilir ise imzalı olup olmadıklarını değerlendirmek, ilgili odalardan, davacı sendikalı ise sendikalardan, benzer işi yapan işyerlerinden sorarak emsal ücreti belirlemek ve böylece anılan Yasa maddeleri de dikkate alınarak varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.