• KASTEN YARALAMAYA TEŞEBBÜS
• BARO TARAFINDAN GÖREVLENDİRİLEN ZORUNLU MÜDAFİİ ÜCRETİ
• ZORUNLU MÜDAFİİ ÜCRETİ

• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
• CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 317
• CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 322
• 1982 ANAYASASI (2709) Madde 90
• CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 150
• CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 234
• CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 239
• CEZA MUHAKEMESİ KANUNUNUN YÜRÜRLÜK VE UYGULAMA ŞEKLİ HAKKINDA KANUN (5320) Madde 13

1-Sanıklar hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından açılan kamu davaları yönünden, mağdurlar katılan sıfatları bulunmadığı, bu nedenle vekillerinin temyiz hak ve yetkisinin söz konusu olmadığı anlaşılmakla, bu suçlardan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz talebinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş,
2-Kendilerini aynı vekille temsil ettiren hakkında tek bir vekalet ücretine hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı nazara alınarak, tebliğnamede yer alan düzeltilerek onama düşüncesine iştirak edilmemiş,
3 -Sanık adli sicil kaydında yer alan, Ağrı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.03.2006 tarih, 2005/808-2006/366 sayılı kararı ile hükmolunan hapisten çevrilme 6000 TL adli para cezasının 20.01.2010 tarihinde kesinleşmesi karşısında, bu sanık hakkında TCK"nun 58. maddesinin ayrıca uygulanmaması ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar mağdurlar birlikte ve ayrı ayrı kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezaları azaltıcı bir neden bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar müdafiinin eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamalar ve,
B-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin"Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesi ve sanıklar için hükmedilen zorunlu
müdafii ücretlerinin hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.