Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3795 Esas 2019/9197 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3795
Karar No: 2019/9197
Karar Tarihi: 27.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3795 Esas 2019/9197 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm edilmiştir. Ancak, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı kesinleşmiş başka bir mahkûmiyeti olduğu ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, sanık hakkında doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak hüküm kurulmuştur. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığını ve hükmün uygun olduğunu belirterek sanığın temyiz itirazlarını reddetmiştir.
Detaylı açıklamalar:
- 6545 sayılı Kanun: Tedaviyi Destekleyici ve Alternatif Mahkûmiyetlerin Değerlendirilerek Uygulanması Hakkındaki Kanun
- TCK: Türk Ceza Kanunu
- 191. madde: Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti
- 68. madde: Tedavi kararı verilmesi
- 5. fıkra: Hüküm verilemeyecek durumlar
- 85. madde: Uyarlama, erteleme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması veya fazla süreli geçici hükümler
- 5320 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu

10. Ceza Dairesi 2019/3795 E. , 2019/9197 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL (Kapatılan) 66. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.