Hukuk Bölümü 1994/28 E., 1994/29 K.

"İçtihat Metni"

OLAY : Davacı 24.8.1994 gün ve 72 sayıyla kayda alınan dilekçesinde: Anayasa`

`ya ve İLO sözleşmesine dayanan, Başbakanlık Personel ve Prensipler Genel Müdürlüğünün genelgesi ve Danıştay ve Yargıtay`

`ın kararları doğrultusunda, 19.1.1994 tarihinde Edirne Belediye Başkanlığı ile Tüm Belediye Memurları Sendikası arasında 6 aylık Toplu İş Sözleşmesi imzalandığını, ikinci toplu iş sözleşmesinin görüşülmesi aşamasında Sayıştay Başkanlığı`

`nın E.94/3, K.4800/1 sayılı genel kurul kararının yayınlandığını, bu kararda: "Memurlarla ilgili temel düzenlemeler 657 sayılı Kanun`

`da yer aldığından ve belediyelerde çalışan memurlarda bu Kanun kapsamında bulunduğundan, söz konusu memurlarla ilgili olarak, anılan Kanunda öngörülen düzenlemelerin dışına çıkılması ve Toplu İş Sözleşmeleri aktetmek suretiyle yada mevzuatta öngörülmiyen diğer yollarla herhangi bir hak veya menfaat sağlanması mümkün bulunmamaktadır." denildiğini; ancak, aynı konuda Gaziantep Tüm Belediye Memurları Sendikası adına Toplu İş Sözleşmesinden doğan parasal hakların tahsili istemiyle adli yargı yerinde açılan alacak davasında, Gaziantep Asliye 2. Hukuk Mahkemesinin 22.6.1994 tarih ve 390-380 sayılı kararında, belediyede çalışan memurların Toplu İş Sözleşmesinden doğan alacaklarını yasal görerek davayı kabul ettiğini belirterek Sayıştay Genel Kurulu kararı ile Gaziantep Asliye 2. Hukuk Mahkemesi`

`nin birbirleriyle çelişen kararları karşısında uygulamanın ne olacağı hakkında Uyuşmazlık Mahkemesi`

`nin istişari mütalaasını istemektedir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü, Selçuk Tüzün`

`ün Başkanlığında, Dr. Ekrem Serim, Nursel Aymakoğlu, Zafer Kantarcıoğlu, İrfan Erdinç, Osman Şimşek ve M. Hayri Öztan`

`ın katılmaları ile yaptığı 14.11.1994 günlü toplantıda, raportör Hakim Ayten Anıl`

`ın raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; toplantıya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Savcı İsmet Gökalp ile Danıştay Başsavcısı yerine katılan Savcı M. İlhan Dinç`

`in 2247 sayılı Yasanın 1. ve 24. maddelerine uygun bulunmayan başvurunun reddinin gerektiği yolundaki yazılı düşünceleri doğrultusundaki sözlü açıklamaları da alındıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Anayasa`

`nın 158. maddesiyle 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesi`

`nin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Yasa`

`nın 1. maddesinde: Uyuşmazlık Mahkemesi`

`nin adli, idari ve askeri yargı mercileri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili bir yüksek mahkeme olduğu belirtilmektedir. Aynı Yasa`

`nın 2592 sayılı Yasayla değişik 24. maddesinde de: "1. maddede gösterilen yargı mercilerinden en az ikisi tarafından, görevle ilgili olmaksızın kesin olarak verilmiş veya kesinleşmiş, aynı konuya ve sebebe ilişkin, taraflarından en az biri aynı olan ve kararlar arasındaki çelişki yüzünden hakkın yerine getirilmesi olanaksız bulunan hallerde hüküm uyuşmazlığının varlığı kabul edilir." denilmektedir.

Bu hükümlerden anlaşılacağı üzere Uyuşmazlık Mahkemesi münhasıran adli, idari ve askeri yargı yerleri arasında görevle ilgili olmaksızın verilmiş ve kesinleşmiş kararlar nedeniyle oluşan uyuşmazlıkları çözmekte, bu koşulların bulunmadığı görev ve hüküm uyuşmazlıkları mahkemenin görev alanı dışında kalmaktadır.

Sayıştay Anayasa`

`nın 160. maddesine göre temelde Türkiye Büyük Millet Meclisi adına mali denetim görevini yapan ve özel olarak da bu denetim çerçevesinde aleyhine hiçbir yargı organına başvurma olanağı bulunmayan, kimi kesin kararlar alan, kendine özgü bir anayasal kurumdur. Sayıştay her ne kadar Anayasa`

`nın "yargı" bölümünde yer almakta ise de 138-158. maddelerinde belirlenen ve düzenlenen yargı organı niteliğinde değildir. Anayasa Mahkemesi`

`nin 23.5.1992 gün ve 21236 sayılı Resmi Gazete`

`de yayımlanan 11.7.1991 gün ve E.90/39, K.91/21 sayılı kararında da bu görüş kabul edilmiştir.

Bu itibarla, Sayıştay Anayasa`

`nın 158. ve 2247 sayılı Yasa`

`nın 1. maddesinde sayılan yargı yerleri kapsamına girmediğinden Sayıştay Genel Kurulu kararı ile adli yargı kararı arasında oluştuğu ileri sürülen çelişkinin giderilmesi isteminin incelenmesi Uyuşmazlık Mahkemesi`

`nin görevi dışında kalmaktadır.

Bu nedenle başvurunun 2247 sayılı Yasa`

`nın 1. ve 24. maddeleri uyarınca reddi gerekmektedir.

SONUÇ : Uyuşmazlık konusu edilen, Sayıştay Genel Kurulu Kararı ile Asliye Hukuk Mahkemesi kararları arasında 2247 sayılı Yasanın 2592 sayılı Yasayla değişik 24. maddesinde hüküm uyuşmazlığının varlığı için öngörülen koşullar oluşmadığından başvurunun aynı Yasanın 1. ve 24. maddeleri uyarınca REDDİNE, 14.11.1994 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi