MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi



Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ..., ... ilçesi, ... köyü 110 ada 1 parsel sayılı taşınmazın hisseli sahibi olduğunu, yörede 2005 yılında ilk kez yapılan ve 12.07.2005 tarihinde ilân edilen orman kadastrosu ve 2/B uygulaması sırasında ... ilçesi, ... köyünde bulunan taşınmazın orman sınırı içine alınması işleminin yanlış olduğunu ileri sürerek, bu yere ait sınırlamanın iptalini istemiştir.
Mahkemece, keşif bedelinin kesin süre içinde yatırılmadığı gerekçesiyle ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı gerçek kişi vekili tarafından temyiz edilmekle hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 26/12/2013 gün ve 2013/8197 E. - 12308 K. sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında; HUMK"nın ilgili maddeleri, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 29. maddesi aracılığıyla aynı Kanunun 36. maddesi ve yerleşmiş Yargıtay uygulamasına aykırı olarak kurulan ara karar sonucu verilen önel ve kesin önele dayanılarak, keşif giderlerinin kanunî sürede yatırılmadığından söz edilerek yazılı biçimde hüküm kurulmasının yerinde olmadığına değinilmiştir.
Bozma kararına uyulması sonrasında yargılama sonucu verilecek karar kat maliklerinin hukukunu da yakından ilgilendirdiğinden mahkemece ana taşınmazdaki tüm kat malikleri davaya dahil edilmiş ve yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne, dava konusu taşınmazın orman tahdit sınırı dışına çıkarılmasına karar verilmiş, hüküm davalı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, altı aylık süre içinde açılan orman kadastrosuna itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1968 yılında kesinleşen arazi kadastrosu ile 12.07.2005 tarihinde altı aylık askı ilânına çıkarılan orman kadastrosu ve 2/B madde uygulamaları bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 05/06/2017 günü oy birliği ile karar verildi.