MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Suç tarihinde Tutak Askerlik Şubesi Başkanlığında astsubay olarak görev yapan sanığın, hasta olmadıkları halde bir kısım askerler için hastaymış gibi sevk evrakı düzenleyip, Tutak Devlet Hastanesine gönderdiği, hastanede pratisyen doktor olarak görev yapan ve soruşturma izni verilmediği için hakkındaki düşme hükmü temyiz edilmeyen sanık ... tarafından hastaneye gelmeyen askerlere ilaç yazıldığı, bu suretle sanık ..."ün "memurun resmi belgede sahteciliği" suçunu işlediğinin iddia ve kabul edildiği olayda; sanığın, 2004 yılı Mart ayı içerisinde ilçede sel felaketinin meydana geldiğini, kendisi dahil tüm askerlerin rahatsızlandığını, askerleri acil olarak hastaneye gönderdiğini, ilaç bedellerinin tahakkuku için sevk belgelerinin daha sonra hastaneye gönderildiğini savunması; diğer sanık ..."nin de; zaman zaman acil hasta olarak gelen askerlerin sevksiz geldiğini, muayene olduktan sonra askerlerin sevk evrakını getirip yazdırdıklarını belirtmesi; Tutak Devlet Hastanesinin 21.03.2004 tarihli poliklinik defterinden adlarına sahte reçete yazıldığı ve ilaç aldıkları iddia edilen askerler ..., bu tarihte hastanaye giriş kayıtlarının yapıldığının anlaşılması; reçeteler üzerine yazılan ilaçları aldıklarına dair yazı ve imzaların adlarına reçete yazıldığı iddia edilen askerlere ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yapılmamış olması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, adlarına reçete yazıldığı ve ilaç aldıkları iddia edilen askerler ..., suça konu reçeteler gösterilerek, reçetelerdeki ilaçları alıp almadıklarının, reçetelerdeki yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması; imzaların kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde, bu kişilerin imza ve yazı örnekleri alınarak, reçetelerde yazılan ilaçları aldıklarına dair yazı ve imzaların adı geçenlere ait olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Kanun ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun"un ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Kanun"un belirlenmesi gerektiği, temel cezanın alt sınırdan tayini durumunda 765 sayılı TCK"nin 339/1 ve 5237 sayılı TCK"nin 204/2. maddeleri uyarınca hükmolunacak cezalar eşit ise de, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde düzenlenen hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak uygulanan hak yoksunluğuna ilişkin güvenlik tedbirlerinin 765 sayılı Kanunda bulunmaması nedeniyle, 5237 sayılı TCK ile yapılacak uygulamanın aleyhe olduğu gözetilmeden ve bu konuda uygulamalı karşılaştırma yapılmadan 765 sayılı TCK"ye göre hüküm kurulduğu halde, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmek suretiyle karma uygulama yapılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.