MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin 30.09.2014 hakim havale tarihli dilekçe ile temyizden vazgeçtiği anlaşılmakla, sanık ...’nın temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre sanık hakkında 13.08.2010 tarihinde Sanayi mahallesi 25 Aralık sanayi sitesi 214 nolu cadde no:15 sayılı yerde faaliyet gösteren işyerinde gümrük kaçağı çay , sigara ve akaryakıtın ele geçirildiği ve sanık hakkında 27.09.2010 tarihinde düzenlenen iddianame ile ele geçen kaçak akaryakıt hakkında yapılan yargılamada temyize konu hükmün kurulduğu, sanık hakkında ele geçirilen kaçak çay ve sigaralar hakkında Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/540 Esas, 2015/90 Karar sayılı dosyasında yapılan yargılamada sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümlerinin 19.02.2015 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği anlaşılmakla, sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla kaçak akaryakıt yönünden 5015 sayılı Yasanın ek madde 5/1., kaçak sigaralar yönünden 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi, kaçak çaylar yönünden ise 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesinde düzenlenen suçları oluşturacağı ve ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği ancak;ele geçen üç farklı cins eşyaya yönelik eylemlerin kül halinde 11.04.2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasalar ile değişik 5607 sayılı Yasa hükümleri ile 5237 sayılı TCK"nun 44. maddesinde düzenlenen "fikri içtima" hükümleri gereğince her üç eylemin tek suç kapsamında olacağı cihetle, Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/540 Esas sayısında kesinleşen dosyası ile incelemeye konu dava dosyasının aralarındaki fiili ve hukuki irtibat nedeniyle delillerin birlikte değerlendirilmesi bakımından iş bu dosya içine alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/11 ve 3/12. maddeleri kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/11 ve 3/12. maddeleri ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa ile TCK 44. madde uyarınca 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5.madde ve fıkrası uyarınca temel ceza belirlenmesinden sonra 3/10.madde ve fıkrası uyarınca uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ile 5/2.maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 28.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.