MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, iş kazasına uğrayan davacının maddi ve manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemenin maddi tazminat talebinin kabulüne dair kurulan hükmü davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 06.11.2014 tarih 2014/10579 Esas 2014/23004 Karar sayılı ilamıyla davalı tarafın muvafakati bulunmamasına rağmen iddianın genişletilmesi niteliğinde olan sigortalının yılda 4 maaş ikramiye aldığının kabulüyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak 63.800,00 TL maddi, 12.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan davacıya verilmesine karar verilmiştir.
1-Davalı temyizi yönünden;
14.03.2014 tarihli ilk hüküm davacı tarafça temyiz edilmediğinden, bu hükme esas 06.09.2013 tarihli hesap raporundaki verilerle (bozma gereği olarak ikramiyenin hesap dışı tutulacağının kabulüyle) hesap yapılması gerekirken artışların dikkate alınması suretiyle yapılan hesaplama ile sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
2-Davacı temyizine gelince;
Dosya kapsamından davacının, iş kazası sonucunda %15,2 oranında sürekli iş göremezliğinin bulunduğu, davalı işverenin %75; davacı işçinin ise %25 oranında kusurlu oldukları anlaşılmaktadır.
Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması, bunun yanında olayın işverenin işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerini yeterince almamasından kaynaklandığı da gözetilerek gelişen hukuktaki yaklaşıma da uygun olarak tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. (HGK 23/06/2004, 13/291-370)
Bu ilkeler gözetildiğinde, davacı yararına hükmedilen 12.000 TL manevi tazminat azdır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 21/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.