MAHKEMESİ : İZMİR 7. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/05/2014
NUMARASI : 2013/677-2014/316

Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesi ile; aylık 450.00.- TL olan iştirak nafakasının yetmediğini belirterek, aylık 1.000.00.- TL ye yükseltilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesi ile; davalının aylık 450.00.- TL nafaka ödeyebileceğini belirtmiş,duruşmada ise üfe oranında artış uygulanmasını talep etmiştir.
Mahkemece; nafakanın aylık 600.00.- TL ye yükseltilmesine ve nafakanın devam eden yıllarda ÜFE oranında arttırılmasına karar verilmiş,hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
HUMK"nun 74. (HMK 26 md.) maddesi hükmü gereğince; hakim, tarafların talep ve savunması ile bağlı olmakla, talepten fazlaya karar veremez. Mahkemece, davacının talebi olmadığı halde; nafakanın "ÜFE" oranında artırılmasına karar verilmiş olması doğru değildir.
Ancak, bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK nun 370/2 maddesi anlamında "Hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından hükmün 2. fıkrasındaki "Nafakanın devam eden yıllarda ÜFE oranında arttırılmasına, " cümlesinin hükümden çıkarılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16/02/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.