MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Hasımsız olarak görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/04/2016 tarih ve 2014/676-2016/352 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin çalışanının şirkete ait defter ve belgeleri şirkete getirmek üzere muhasebeciden teslim aldığını, o günün gecesinde defter ve belgelerin bulunduğu araçta meydana gelen hırsızlık sonucu 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 yıllarına ait defterler ile bu yıllara ilişkin alış- satış faturaları ve beyannamelerin içinde bulunduğu çantanın çalındığını ileri sürerek 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 yıllarına ait yevmiye defteri, defteri kebir, envanter defteri ile aynı yıllara ilişkin alış- satış faturaları hakkında zayi belgesi verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu ticari defterlerin açılış ve kapanış tasdiklerini yapan noterliklere yazılan müzekkerelerin masraf yokluğundan gönderilemediği, 07.07.2015 tarihli duruşmada, davacı vekiline, 2012 yılına ait ticari defterlerin tasdiklerini yapan noterlikleri ve bu noterliklerin adresleri ile dava konusu faturaların basımlarını yapan matbaaların adreslerini bildirmesi, yazılacak müzekkere masraflarını yatırması için 2 haftalık kesin süre verildiği, davacının kesin süre geçtikten sonra istenen hususları yerine getirdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, dosya kapsamından, davacının ticari evrakları muhafazasında kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.