MAHKEMESİ : SAKARYA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/03/2014
NUMARASI : 2013/467-2014/170

Taraflar arasındaki iştirak nafakası artırımı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı dilekçesinde; davalı ile boşanmaları neticesinde müşterek çocuklar lehine aylık 75"er TL olarak hükmedilen ve daha sonra açılan iştirak nafakası artırım davası ile 115"er TL"ye artırılmış olan iştirak nafakalarının her çocuk için aylık 300 TL yükseltilmesini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; yeniden evlendiğini, bu evliliğinden de bir çocuğu olduğunu, aylık 500 TL kira ödediğini, maddi durumunun nafaka artırmaya elverişli olmadığını, davacının da dikimevinde çalıştığını, geliri olduğunu belirtmiş ve davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; tarafların sosyal ve ekonomik durumları, günün ekonomik koşullarına göre paranın alım gücünün düştüğü gerekçesiyle, davanın kabulü ile dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere müşterek çocuklar lehine hükmedilen aylık 115"er TL"lik iştirak nafakasının 185"er TL"lik artışla 300"er TL"ye çıkarıldığı anlaşılmış, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; iştirak nafakası artırım istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu"nun 182/2.maddesi gereğince; velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür.
İştirak nafakası takdir edilirken; çocuğun yaşı, ihtiyaçları, okul seviyesi, sosyal çevreye göre yaşam seviyesi, velayet tevdi edilen tarafın ekonomik durumu ile nafaka yükümlüsünün mali gücü birlikte değerlendirilip, hakkaniyete uygun karar verilmelidir.
Dosya içeriğinden; velayet hakkı annede olan müşterek çocukların 16/11/2001 ve 19/12/2006 doğumlu olup, ilköğretim çağında oldukları, velayet hakkı tevdi olunduğu ve müşterek çocuğun birlikte yaşadığı annenin sosyal ekonomik durum araştırmasına ilişkin tutanak içeriğinden anlaşıldığı üzere, mefruşat işinde çalıştığı ve aylık 800 TL gelirinin olduğu, davalının ise giyim mağazasında satış elemanı olarak çalıştığı ve aylık net kazancının 1.752,68 TL olduğu, üzerine kayıtlı gayrimenkulünün bulunmadığı anlaşılmıştır.
Tarafların gerçekleşen sosyo-ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, müşterek çocukların yaşları ve ihtiyaç düzeylerine, özellikle davacı annenin de çalıştığı ve müşterek çocukların bakım ve eğitim masraflarına katılma yükümlülüğünün bulunduğu gözetildiğinde; yerel mahkemece takdir edilen iştirak nafakası miktarı fazla bulunmuş, bu husus hakkaniyet ilkesine aykırı görülmüş, bu sebeple hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
O halde, mahkemece yapılacak iş; müşterek çocukların yaşları, eğitim durumları, ihtiyaçları, davacı çalışan anne ile nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumları gözetilerek, TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmetmek olmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.