MAHKEMESİ : ANKARA 1.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/06/2014
NUMARASI : 2014/71-2014/779

Taraflar arasındaki yoksulluk-iştirak nafakasının artırımı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili ile davalının boşanmaları neticesinde tarafların müşterek çocukları için hüküm altına alınan aylık 200"er TL"lik iştirak nafakasının 750"şer TL"ye; davacı lehine hüküm altına alınan aylık 150 TL yoksulluk nafakasının ise 600 TL"ye artırılmasını ve müteakip yıllarda da ÜFE oranında artış yapılmasını talep etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde;davacının Bilkent Üniversitesi"nde öğretim kadrosunda yer aldığını ve 2013 yılı gelirinin 7.090,75 TL olduğunu belirterek bunun dışında piyano öğretmenliği yaptığını da belirterek davacının ekonomik durumunda olumlu değişme olduğunu, davalının ise ekonomik durumunda olumlu bir değişim olmayıp masrafları olduğundan bahisle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, müşterek çocuklar ve davacı lehine boşanma davası neticesinde hükmedilen nafakaların müşterek çocukların ve davacının ihtiyaçlarını, eğitim ve bakım giderlerini karşılamaktan çok uzak olduğu gerekçesi ile, tarafların sosyal ve ekonomik durumları,paranın satın alma gücü, yıllık enflasyon oranı ve TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi nazara alınarak davanın kısmen kabulü ile müşterek çocuklar için boşanma neticesinde hükmedilen aylık 200"er TL"lik iştirak nafakasının 450,00 "şer TL"ye; davacı lehine hükmedilen aylık 150 TL"lik yoksulluk nafakasının ise 400 TL"ye yükseltilmesine karar verilmiştir.
Hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delilerle kanuni gerektirici sebeplere,delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı vekilinin tüm davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
TMK.nun 176/4.maddesine göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Yukarıda sözü edilen yasal düzenlemeye göre iradın arttırılması veya azaltılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir. Bu doğrultuda yerleşen dairemiz uygulamasına göre; nafaka alacaklısı davacının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir durumunda, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.
Somut olayda; tarafların ekonomik ve sosyal durumlarında boşanma davasından sonra olağanüstü bir değişiklik olduğu ileri sürülmemiştir.
O halde; yoksulluk nafakasının niteliği ve takdir edildiği tarih gözetilerek, nafakanın TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılması suretiyle dengenin yeniden sağlanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yüksek nafaka takdiri doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.