MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... müdafiinin ve sanık ...’in temyiz itirazlarının sadece sanık sıfatıyla kendileri hakkında kurulan hükümlere yönelik olduğu, sanık ...’nin temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik bir temyizi bulunmadığı anlaşılmakla, bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1) Sanık ... müdafiinin, temyiz isteminin reddine dair 17.06.2014 tarihli ek karara ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan bahisle reddine ilişkin kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının reddi ile red"de ilişkin 17.06.2014 tarih ve 2012/1226 Esas- 2014/248 Karar sayılı ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında, sanık ...’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

































.