Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/1497 Esas 2018/163 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1497
Karar No: 2018/163
Karar Tarihi: 09.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/1497 Esas 2018/163 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararı verilmiştir. Ancak yapılan incelemede, denetimli serbestlik tedbirinin infazı için sanığa davetname gönderilmediği ve tebliğ işleminin geçersiz olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, mahkeme kararında takdiri indirim maddesi ve adli para cezasının tespiti sırasında ilgili kanun maddeleri gösterilmemiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 inci maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2 inci maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232/6 inci maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2014/1497 E. , 2018/163 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1- .... Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü"nün 18.10.2012 tarihli davetnamesinin sanığın dilekçesinde ve duruşmada bildirdiği adres olan “.... Erkek Öğrenci Yurdu ....” yerine mernis adresi olarak gözüken “.... Mahallesi.... Sokak No:....” şeklinde adresine Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi hükümleri uyarınca tebliğinin geçersiz olması ve sanığın da savunmasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı için kendisine davetname gelmediğini belirtmesi karşısında; 25/04/2012 tarih, 2011/268 esas ve 2012/1900 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar vermek gerektiği gözetilmeyerek, mahkûmiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre; sanık hakkında takdiri indirim maddesi uygulanırken 5237 sayılı TCK"nın 62/1 inci, adli para cezasının tespiti sırasında ise 5237 sayılı TCK"nın 52/2 inci maddeleri gösterilmeyerek, 5271 sayılı CMK 232/6 ıncı maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 09.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.