MAHKEMESİ : GAZİANTEP 8.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/04/2014
NUMARASI : 2013/62-2014/150

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, sonradan davalı vekili tarafından verilen ek dilekçe ile incelemenin duruşmalı yapılması talep edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

HUMK.nun 435/7 ve 438/1. maddeleri gereğince temyiz edilen kararın duruşmalı incelenmesi, temyiz dilekçesi ile istenilmelidir. Temyiz eden, süresinde verdiği dilekçesinde bu yönde bir istemde bulunmamış olup, sonradan verilen ek dilekçe ile incelemenin duruşmalı yapılması istenilemeyeceğinden; duruşma isteğinin reddi ile temyiz incelemesinin evrak üzerinde yapılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin, dar gelirli aileleri konut edindirme projesinden yararlanmak için davalı belediyeye yaptığı başvurunun kabul edildiğini ve yapılan noter çekilişi ile 175 m² yüzölçümlü arsa tahsisinin yapıldığını, ancak satış bedelinin müvekkilince taksitler halinde ödenmesine rağmen, davalı belediyenin arsa tahsislerini iptal ederek bölgenin imar planını değiştirdiğini, bu nedenlerle arsanın devrinin talep edilmesinin imkânsız hale geldiğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, müvekkiline tahsis edilmiş olan arsanın dava tarihindeki rayiç değerinden şimdilik 10.000 TL"nin dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, 07.03.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile de talebini 52.500 TL"ye yükseltmiş ve alacağa ifanın imkansız hale geldiği 13.11.2009 tarihinden itibaren faiz yürütülmesini istemiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkili belediyenin, aynı proje kapsamında yapmış olduğu arsa tahsisleri nedeniyle aleyhine açılan davalar sonucunda verilmiş olan emsal kararlar ve bu kararlara esas alınan bilirkişi raporları doğrultusunda ödeme yapacağını davacıya yazılı olarak bildirdiğini, ancak bu bildirime rağmen başvuruda bulunmayan davacının kötüniyetli olarak dava açma yoluna gittiğini savunarak; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; yanlar arasındaki uyuşmazlığın, davalı Belediyenin maliki bulunduğu taşınmazı 775 sayılı Gecekondu Kanununun 25 ve 26.maddeleri uyarınca davacıya satmasına ilişkin sözleşmeden kaynaklandığı, bu nedenle taraflar arasında yapılan sözleşmenin geçerli olduğu, satış bedelini ödediğini ispat eden davacının edimini ifa etmeyen davalı belediyeden taşınmazın ifasının imkânsız hale geldiği tarihteki rayiç değerini isteyebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, 52.500 TL alacağın 10.000 TL"sinin dava tarihinden, 42.500 TL"sinin ise ifanın imkansız hale geldiği 13.11.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline, mükerrer ödemeye neden olunmaması için geçici olarak davacı tarafa ödenen 3.000 TL"nin hükmedilen tazminattan mahsubuna karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davalı belediye ıslah dilekçesi ile artırılan miktar yönünden, ıslah tarihinde temerrüde düşürülmüştür (TBK. Md 117). Bu nedenle, ıslah ile artırılan miktara ıslah tarihinden faiz yürütülmesi gerekirken, ifanın imkansız hale geldiği tarihten itibaren faiz yürütülmesine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki, kanuna aykırı olan bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, bu yöne ilişen temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 2.bendinde yer alan "... 42.500 TL"sine edinimin imkansız hale geldiği 13.11.2009 tarihinden..." ifadesi çıkartılarak yerine “42.500 TL"sine ıslah tarihi olan 07/03/2014 tarihinden" ifadesinin yazılması suretiyle HUMK.nun 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 2.689.70 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 17.02.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.