21. Hukuk Dairesi 2015/6105 E. , 2016/738 K.
"İçtihat Metni"
Davacı, 20/05/1986-10/02/1987 tarihleri arasında 1479 sayılı yasaya göre Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve 26/08/2011 tarihinden itibaren maaşa hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 20.05.1986-10.02.1987 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve tahsis talebinde bulunduğu 26.08.2011 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile "davacının 20.05.1986-10.02.1987 tarihleri arasında 1479 sayılı kanuna tabi Esnaf Bağ-Kur sigortalısı sayılması gerektiğinin ve davacının 01.09.2012 tarihi itibarıyla emeklilik aylığı tahsisine hak kazandığının tespitine" karar verilmiştir.
01.04.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasanın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasanın 24. maddesi değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olunması şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.03.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 02.08.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 29.09.1989 tarihli giriş bildirgesi ile 22.03.1985 tarihinden itibaren 1479 sayılı yasa kapsamında sigortalı olarak tescil edildiği, 01.12.1988 tarihinden itibaren devam eden vergi mükellefiyetinin bulunduğu, 25.05.1992-30.05.2008 tarihleri arasında esnaf ve sanatkarlar siciline kayıtlı olduğu, 27.03.1996 tarihinden itibaren ......... Akaryakıt Ltd. Şti. unvanlı şirket ortaklığının bulunduğu,.......... Kolektif Şirketi ortaklığının 16.11.1988-28.05.1997 tarihleri arasında olduğu, 01.11.1984-01.05.1986 tarihleri arasındaki 540 gün askerlik hizmetini borçlandığı,...............Esnaf ve Sanatkarlar Odasında 20.05.1986-30.01.2009 tarihleri arasında üyeliğinin bulunduğu, davacının esnaf ve sanatkarlar odasındaki kaydının, üye kayıt defterinde davacıdan önceki kayıtta müteselsil sıranın bozulması, davacının üye kaydına ilişkin yönetim kurulu kararının bulunmaması sebebi ile geçersiz sayıldığı, 26.08.2011 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, oda üyeliğinin geçersiz kabul edilmesi sebebi ile Bağ-Kur sigortalılığı tescil tarihinin 16.11.1988 tarihi olarak değiştiği, yaşlılık aylığı koşullarını taşımadığı gerekçesi ile tahsis talebinin reddedildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, mahkemece esnaf ve sanatkarlar odası üyeliği geçerli kabul edilerek davacının talebi doğrultusunda 20.05.1986-10.02.1987 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı kabul edilmesi yerinde olup davalı Kurum tarafından da 16.11.1988 tarihinden itibaren sigortalı kabul edildiği göz önünde bulundurulduğunda, kabul edilen sigortalılık sürelerine göre 1479 Yasa"nın geçici 10.maddesinin ikinci paragrafının "f" bendinde sayılı yaşlılık aylığı şartları arasında bulunan 49 yaş şartını taşımadığı, 16.08.1964 doğumlu olan davacının tahsise karar verilen 01.09.2012 tarihinde 48 yaşında olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının yaşlılık aylığı şartlarına haiz olmadığı göz önünde bulundurulmadan yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 01/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
.