MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatların ve nafakaların miktarı ile ziynet alacağı davasının tefrik edilmesi yönünden; davalı erkek tarafından ise boşanma ve ferilerine yönelik istinaf başvurusunun incelenmemiş olması yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadının ziynet alacağı davasının tefrik edilmesine yönelik hükümle ilgili temyiz dilekçesinin incelemesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 362. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Kanuna eklenen Ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının(HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanununun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “72.070,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, davacı kadının 56.040 TL tutarındaki ziynet alacağı davasının tefrik edilmesine karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasının tefrikine dair verilen karar kesindir. Bu nedenle, kadının ziynet alacağı davasının tefrik edilmesine yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-İlk derece mahkemesinin gerekçeli kararı davalı erkek vekiline 27/06/2020 tarihinde ve davacı kadının istinaf dilekçesi de 29/6/2020 tarihinde tebliğ edilmiş; davalı erkek süresi içinde, 08/07/2020 tarihinde, istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge adliye mahkemesinin Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 344. maddesindeki usule göre davalı erkekten eksik istinaf harç ve giderlerini tahsil ederek, harç ve giderlerin süresi içinde tamamlanması halinde, davalının istinaf başvurusunu incelemesi gerekirken; erkeğin istinaf başvurusunu dikkate almaksızın; sadece davacı kadının istinaf taleplerini inceleyerek hüküm kurması yerinde görülmemiş ve kararın münhasınan bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple davacı kadının ziynet alacağı davasının tefrik edilmesine yönelik hükümle ilgili temyiz dilekçesinin REDDİNE; bölge adliye mahkemesi hükmünün (2.) bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.02.2021 (Prş.)