MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2017/920 Esas sayılı dosyasının yargılaması sırasında davacı şirket temsilcisinin 28.12.2018 tarihli oturumda sözlü olarak reddi hâkim talebinde bulunması üzerine mahkemece reddi hakim talebinin yazılı olarak yapılması gerektiğinden bahisle şirket yetkilisine yazılı beyanda bulunmak üzere süre verilmesine ilişkin olarak verilen ara karara karşı, davacı şirket yetkilisi tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesinin 02.05.2019 gün ve 727 E. - 828 K. sayılı kararı ile istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiş ve verilen bu karara karşı davacı şirket temsilcisi tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuş ve ilgili bölge adliye mahkemesince yukarıda gün ve sayısı yazılı temyiz dilekçesinin reddine dair hükme ilişkin davacı şirket temsilcisinin temyiz talebine karşı Dairemizin 23/10/2019 gün ve 4945 E. – 6152 K. sayılı ilâmıyla temyiz dilekçesinin reddine kesin olmak üzere karar verilmiş, bu kez davacı şirket temsilcisi 02.12.2019 havale tarihli dilekçesi ile Dairemiz kararının muhtarlık tarafından şirkete tebliğinin hukuka aykırı olduğundan bahisle şirket müdürüne ıslak imzalı ve mühürlenmiş halinin teslim tutanağı düzenlenmek suretiyle teslim edilmesi, ilgililer hakkında suç duyurusunda bulunulması ve tazminat talepleri ile birlikte ikinci kez temyiz incelemesi istenmekle, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
HMK"nın 43/2 ve 362. maddeleri uyarınca hâkimin reddine ilişkin mercii kararları hakkında bölge adliye mahkemelerince verilen kararlar kesin nitelikte olup temyizi kabil bulunmadığına göre Dairenin 23/10/2019 gün ve 4945 E. – 6152 K. sayılı temyiz dilekçesinin reddine ilişkin vermiş olduğu karar mahiyeti gereği kesin nitelikte olup verilen bu karar üzerine dosyadan el çekildiği ve davacı temsilcinin talepleri hakkında Dairemizce yapılacak herhangi bir işlem olmadığı anlaşıldığından dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı şirket temsilcisinin dilekçesinin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 19/02/2020 günü oy birliği ile karar verildi.