MAHKEMESİ : ZONGULDAK 1.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/01/2014
NUMARASI : 2013/72-2014/6

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; davalının ........... Merkezi Müdürlüğünde kadrolu öğretmen olduğunu, Milli Eğitim Bakanlığının 2004/65 ve 2005/95 numaralı genelgeleri doğrultusunda rehber öğretmeni olmayan okullarda Rehberlik ve Psikolojik Danışma Hizmetlerini yürütmek için ikinci bir okulda görevlendirildiğini, ..........Eğitim Uygulama Okul ve İş Eğitim Merkezi Müdürlüğünde ek ders ücretlerinin %25 fazla ödendiğini, ek ders ücretlerinin %25 fazla ödenmesinin özel eğitim amaçlı okullarda olduğunu, davalının görev yaptığı yerin böyle bir okul olmadığını belirterek, davalıya fazla olarak ödenen 1.466,23.TL"nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı savunmasında; olayda zamanaşının dolduğunu, 2008-2012 yılları arasında fazla ödeme almadığını, aldığı ek ders ücretinin yasa ve yönetmeliklere uygun olduğunu beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, verilen hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık, davalıya haksız yere ödendiği iddia edilen ek ders ücretinin, sebepsiz zenginleşme kuralları gereği iadesi talebine ilişkindir.
TBK. md. 77/1"e göre; zenginleşen başkasının malvarlığından veya emeğinden haklı bir sebep olmaksızın elde ettiği zenginleşmeyi geri vermek zorundadır. Geri verme borcunun konusu ve kapsamı; TBK. md. 79 ve 80"de "aynen geri verme ilkesi"ne göre düzenlenmiştir.
Sebepsiz zenginleşme; geçerli olmayan ve tahakkuk etmemiş yahut varlığı sona ermiş bir nedene ya da borçlu olunmayan şeyin hataen verilmesine dayalı olarak gerçekleşebilir. Sebepsiz zenginleşme bunlardan hangisi yoluyla gerçekleşmiş olursa olsun, sebepsiz zenginleşen, aleyhine zenginleştiği tarafa karşı geri verme borcu altındadır.

Bu ilkeler ışığında somut olaya bakılacak olur ise; Devlet Memurları Kanununu 176.maddesinin 1.fıkrasında, "....Bu kanunun 89.maddesi gereği, kendilerine ek ders görevi verilenlere ek ders ücreti ödeneceği...." hususu düzenlenmiş; aynı maddenin 2.fıkrasında ise "..Bu ücretlerin, özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim gördüğü kurumlarda görevli öğretmenlere....... % 25 fazlası ile ödeneceği..." hükme bağlanmıştır.
Davaya konu edilen alacak da, ödenen bu fazla ücretten kaynaklanmaktadır.
Dosyada mevcut belgeden, davalı öğretmenin, görevli olarak gittiği eğitim kurumunun "......... Lisesi" olduğu anlaşılmaktadır.
Öyle ise, mahkemece; davalının görevlendirildiği bu okulun, Devlet Memurları Kanununun 176/2"de belirtilen; özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim gördüğü kurum olup olmadığı araştırılıp, belirlenmesinden sonra, eğer maddede ifade edildiği gibi, bu nitelikte bir kurum ise, şimdiki gibi davanın reddine karar verilmesi, aksi halde hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.