MAHKEMESİ : RİZE AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/01/2014
NUMARASI : 2013/119-2014/30

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; davalının, müvekkilinin eski eşi olup, toplam 5.000 TL tutarında yoksulluk ve iştirak nafakasının tahsili amacı ile davacı aleyhine icra takibi yaptıklarını, ancak davacının davalıya ait 35.436 TL tutarında kredi kartı borcunu ödediğini, ayrıca banka aracılığı ile davalıya 6.300 TL gönderdiğini, bu şekilde de nafaka borcunu ödediğini beyan ederek, ödediği toplam 41.736 TL kadar takipten sorumlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı savunmasında; icra takip tarihi olan 28.03.2013 tarihinden önce ödenen 4.800 TL"yi kabul ettiklerini, 29.03.2013 tarihnde ödenen 1.500 TL"yi, takipten sonra ödenmesi nedeni ile kabul etmediklerini, kredi kartı ödemelerinin, davacının da faydalandığı evin giderlerine ilişkin olduğunu, bu nedenle de, nafaka borcuna mahsup edilemeyeceğini beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık; davacı tarafından yapılan ödemelerin nafaka borcuna mahsup edilip edilemeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Davacının yapmış olduğu kredi kartı ödemelerinin, tarafların boşandıkları tarihten önceye ilişkin olması nedeni ile, nafakaya mahsup edilmesi mümkün değildir. Kaldı ki; yapılan bu ödemeler rızai olup, ahlaki bir görevin yerine getirilmesi niteliğindedir.
Ancak, davalı tarafından 4.800 TL tutarındaki ödemenin kabul edildiği ve davacı tarafından davalı tarafa, banka kanalı ile ve "nafaka ödemesi" adı altında 29.03.2013 tarihinde gönderilen 1.500 TL ve 26.03.2013 tarihinde gönderilen 1.000 TL tutarındaki havalelerin, nafakaya mahsuben gönderildiği kabul edilerek, bu ödemelerin toplam nafaka borcundan mahsup edilmesinden sonra, yapılacak yargılama neticesinde hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.