MAHKEMESİ : MERSİN 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/05/2014
NUMARASI : 2013/657-2014/340

Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dileçesinde, davalı kocanın alkol kullandığını, kumar oynadığını, eşine ve çocuklarına bakmadığını, müvekkilinin davalı aleyhine açtığı boşanma davasının reddedildiğini, tarafların halen ayrı yaşadıklarını belirterek; müvekkili ve müşterek çocuklar lehine aylık 300,00 er TL"den toplam 900,00 TL nafakanın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının, evlilik birliğinin kendisine yüklediği yükümlülükleri yerine getirmediğini, ayrı yaşamda haklı olmadığını, müvekkilinin davacıyla bir araya gelmeye hazır olduğunu ancak davacının uzlaşmaz tavırları nedeniyle tarafların bir araya gelemediklerini, müşterek çocukların da halen müvekkiliyle birlikte yaşadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davacının ayrı yaşamda haklı olduğunu ispatlayamadığı, boşanma davasının reddinden sonra tarafların bir araya gelmediği, bir araya gelememenin davalı kocadan kaynaklanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmeyerek reddedilmiştir.
Dava, eş ve çocuklar için tedbir nafakası istemine ilişkindir.
Eş yönünden tedbir nafakasına hükmolunabilmesi için ayrı yaşamda haklılığın ispatlanması gerekir. Müşterek çocuklar yönünden ise ayrı yaşamda haklılık olgusu aranmaz, çocuk kimin yanındaysa, çocuğa kim bakıyorsa, karşı taraftan çocuk lehine tedbir nafakası isteyebilir. Zira; çocuklar yönünden ayrı yaşamda haklılık olgusu değil, çocuğun fiilen kimin yanında kaldığı önemlidir.
Somut olayda; tanık beyanlarından, tarafların 2009 doğumlu müşterek çocuğu Musa"nın davacı anne yanında kaldığı anlaşılmıştır.
Hal böyle olunca mahkemece, 2009 doğumlu Musa lehine, tarafların tespit edilen sosyal ekonomik durumları, nafakanın niteliği, müşterek çocuğun yaşı ve ihtiyaçları göz önünde bulundurularak hakkaniyete uygun bir miktar nafakaya hükmolunması gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.