Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı Kurum, 506 sayılı Kanunun 26’ncı maddesi gereği, 12.11.1994 tarihli iş kazasında vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan peşin sermaye değerli gelir ile yapılan cenaze masrafı nedeniyle oluşan kurum zararının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 26. maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve Esas: 2003/10, Karar: 2006/106 sayılı kararı ile 26. maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptaline karar verilmiş olması nedeniyle; ilk peşin değerli gelirin, tazmin sorumlularının kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı şekilde hüküm kurulması gerekmektedir.
Eldeki davada ise, mahkemece, davacı kurum talebi aynen hüküm altına alınmış ise de, dosyadan kurumca bağlanan ve talep edilebilecek peşin sermaye değerinin ve sosyal yardım zammı tutarı toplamının 10.184,47 TL olduğu, bu kapsamda, ilk rücu davasında kesinleşen kusur oranı dikkate alınarak hüküm altına alınan tutardan bakiye kısmına karar verilmesi gerekirken, Anayasa Mahkemesinin yukarıda anılan kararına aykırı şekilde peşin sermayeli değerin ilk satırı yerine artışlı tutarların dikkate alınması sonucunda yazılı şekilde karar tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün tamamen silinmesi ile yerine;
1-Davanın kısmen kabulüne, 2.211,40 TL peşin sermaye değerli gelirin onay tarihi olan 13.07.2001 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı kuruma ödenmesine, fazla istemin reddine,
2-) 42,00TL cenaze yardımı gideri bedelinin ödeme tarihi olan 05.01.2000 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı kuruma ödenmesine,
3-)Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 153,92 TL karar ilam harcının davalıdan alınarak hazineye irad kaydına,
4)Tamamı davacı tarafça yapılan 53,00 TL yargılama giderinin kısmen kabule göre, 3 TL’sinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, kalanın davacı üzerinde bırakılmasına,
5)Davacı kendisini vekil ile temsil ettirmiş olduğundan A.A.Ü.T."ye göre belirlenen 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, reddedilen tutar üzerinden hesaplanan 4627,60 TL vekâlet ücretinin ise davacı kurumdan tahsili ile davalıya verilmesine, dosyada kalan gider avanslarının talepleri halinde taraflara iadesine” hükmünün yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 12.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.