Muğla Ceza Kararları - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1815 Esas 2020/20069 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1815
Karar No: 2020/20069
Karar Tarihi: 29.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1815 Esas 2020/20069 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. Temyiz incelemesi sonucunda, ilk olarak, katılanın temyiz talebine yönelik olarak yapılan inceleme sonucunda, hüküm onaylandı. İkinci olarak, katılanın ve sanığın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerine ilişkin incelenme sırasında, sanık lehine olan bir yasanın sonradan yürürlüğe girdiği belirtildi ve yerel mahkemenin yasal koşulların oluşup oluşmadığını saptaması gerektiği ifade edildi. Bu nedenle, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası göz önünde bulundurularak, hükmün bozulması gerektiği kararı verildi. Kararda, sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte olan yasaların yanı sıra, 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ve 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir\" hükmü ve yine 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2018/1815 E. , 2020/20069 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... İdaresi vekilinin nakil vasıtası hakkındaki temyiz talebine yönelik olarak yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II) Katılan ... İdaresi vekilinin ve sanığın, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerine yönelik olarak yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekilinin ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 29.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.