Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Haberleşmenin gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 132/1-2. cümle, 53/1, 51/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa isnat edilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 132. maddesi kapsamında kalan haberleşmenin gizliliğini ihlal suçunun aynı Kanun’un 139. maddesi uyarınca takibi şikâyete bağlı suçlardan olduğu ve mağdurun 08.06.2015 tarihli hazırlık beyanında sanık hakkında şikayetçi olmadığını belirttiği ve davadan feragate yetkili vekilin sanığın hazır bulunduğu 09.02.2016 tarihli duruşmada sanık hakkında şikayetlerinin bulunmadığını belirtmesi karşısında hakkında düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 132, 139/1, 73/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.