Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Özel hayatın gizliliğini ihlal, hakaret, şantaj
Hüküm : 1-Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK"nın 134/2, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet,
2-Hakaret suçundan TCK’nın 125/1, 43/1, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet,
3-Şantaj suçundan TCK’nın 107/1, 62, 52/2, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal, hakaret ve şantaj suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Şantaj suçudan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sübuta ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Hakaret ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sübuta ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa atılı hakaret ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçları TCK’nın 125/1-2. ve 134/2. maddelerinde hükme bağlanmış olup aynı Kanunun 131/1. ve 139/1. maddeleri gereğince şikayete tabi olduğu, hükümden sonra 21.12.2015 havale tarihli dilekçesiyle mağdurun şikayetten vazgeçtiğini beyan ettiği, sanık müdafii tarafından da 16.10.2018 tarihli dilekçe ile vazgeçmenin kabul edildiği, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davaların TCK"nın 73/4. 125/1-2, 131/1, 134/2, 139/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.