MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalılar vekillerince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 20/02/2018 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü taraflar adına kimse gelmedi. Duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, aylık ücret, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere davalılar arasında işyeri devri ilişkisi bulunmaktadır. Bu halde, devreden işveren olan davalı ..., kıdem tazminatı alacağından, kendi bünyesinde geçen çalışma dönemi ve devir tarihindeki giydirilmiş ücret miktarıyla sınırlı olarak sorumludur. Feshe bağlı hak olan yıllık izin ücreti alacağından ise sorumluluğu bulunmamaktadır. Aylık ücret, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile fazla çalışma ücreti gibi ücret nevinden alacaklar bakımından ise, sadece kendi bünyesinde geçen çalışmalar sebebiyle doğan ücret alacaklarından sorumlu olup, devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan ücret alacaklarından sorumluluğu yoktur. Mahkemece, devreden işveren davalı ...’in hukuki sorumluluğunun belirlenmesinde, bu yönlere aykırı karar verilmesi hatalı olmuştur.
3-Taraflar arasında çözümlenmesi gereken bir diğer uyuşmazlık fazla çalışma ücreti alacağı talebi noktasındadır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının günlük ondört saat çalıştığı ve iki saat ara dinlenme süresi kullandığı esas alınarak, haftalık yirmiyedi saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Dinlenen davacı tanıkları, işyerinde üç vardiya halinde çalışıldığını, bu vardiyalar haricinde fazla çalışma da yapıldığını ifade etmişlerdir. Ne var ki, her üç davacı tanığının da işverene karşı dava açmış olmaları sebebiyle husumetleri bulunmakta olup, salt husumetli tanık beyanlarına göre sonuca gidilemez. Diğer taraftan, davacı tanığı ... ve davacı tanığı ...’ın açtıkları davalarda verilen kararlar, fazla çalışma ücreti talebinin reddedilmesi gerekliliğiyle Dairemizce bozulmuştur. Davacı tanığı ...’in davacı olduğu dosyada ise, ilk derece mahkemesince fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmiş ve söz konusu karar Dairemizce onanmıştır. Bu hususlar dikkate alındığında, davacı tanıklarının beyanları esas alınarak fazla çalışma ücreti talebinde sonuca gidilmesi mümkün değildir. Davalı tanıkları ise, ağırlıklı beyanlarında, davacının vardiya sistemine dahil olmadığını, çalışma saatlerinin 08:00-16:00 arasında olduğunu ifade etmiş olup, bu beyanlara göre de fazla çalışma kanıtlanamamaktadır. Dosya kapsamında, davacının fazla çalışma yaptığını gösterir yazılı bir delil de yoktur. Yapılan açıklamalar ışığında varılan neticede, usulünce kanıtlanamadığından fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.