Ankara Ceza Kararları - Tasarlayarak öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2999 Esas 2016/1007 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2999
Karar No: 2016/1007
Karar Tarihi: 07.03.2016

Tasarlayarak öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2999 Esas 2016/1007 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın tasarlayarak kasten öldürme suçunu işlediğini ve suçu sabit buldu. Sanık hakkındaki cezayı azaltıcı sebepleri dikkate alarak cezayı belirledi ve savunmasını reddetti. Mahkeme, verilen hükümde isabetsizlik görülmediğini belirtti. Ancak, katılanlar lehine tek bir vekalet ücreti belirlenmesi gerektiği halde ayrı ayrı vekalet ücreti belirlendiği için kararda düzeltme yapıldı. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilmiş bölümlerinin nazara alınması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hüküm fıkrasındaki bazı ibareler değiştirildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri TCK'nun 82/1-b, 62 ve 53/1-2-3.

1. Ceza Dairesi 2015/2999 E. , 2016/1007 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tasarlayarak öldürme

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . maktul . tasarlayarak kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, Cumhuriyet Savcısının TCK"nun 82/1-b maddesinin ayrıca uygulanmamasının usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılanlar vekilinin sanığın canavarca hisle hareket ettiğine, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, TCK"nun 62. maddesinin uygulanmasının dosya içeriği ile çeliştiğine, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede suçun tasarlanarak işlenmediğine, haksız tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
1- Kendilerini aynı vekille temsil ettiren katılanlar lehine tek bir vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi ve,
2- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan vekalet ücretine ilişkin bölümdeki "3000"er" ibaresinin "3000", 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün ise "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 07.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
07/03/2016 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı . huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık . müdafii Avukat . yokluğunda 17/03/2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.