MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/06/2014
NUMARASI : 2013/885-2014/465

Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının Hacettepe Üniversitesi ............ Fakültesinde öğrenci olduğunu, üniversitenin yurdunda kalıp aylık yurt ücretinin 450 TL olduğunu, bunun yanı sıra yeme, içme, ders kitapları masrafları olduğunu, davacının annesi ile birlikte yaşadığını, annesinin ise babasından kalan dul yetim aylığı olarak aylık 700 TL maaş aldığını, bu maaşın davacının eğitim masraflarını karşılamakta yetersiz kaldığından, davacının annesinin kardeşleri tarafından yardım edildiğini, davalının emekli albay olduğunu, davalının kendisine ait evi, yazlığı ve aracı olduğunu, davacı lehine aylık 900 TL yardım nafakasına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının, Hacettepe Üniversitesi 2013/2014 yılı barınma ücret tarifeleri incelendiğinde aylık 185 TL ye barınması mümkün iken daha lüks bir barınmayı tercih ettiğini, kendisinin daha yüksek standartlarda yaşamayı seçmesinin iddiasının aksine ekonomik durumunun yerinde olduğunu gösterdiğini, davacının düzenli olarak her ay burs aldığını, müvekkilinin emekli maaşının aylık 2.000 TL olduğunu, müvekkilinin adına bir gayrimenkul bulunmadığını, 1998 model bir aracı olduğunu, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacı lehine aylık 300,00 TL yardım nafakasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; yardım nafakası talebine ilişkindir.
Türk Medeni Kanununun 364/1 maddesine göre; herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan alt soyuna nafaka vermekle yükümlüdür. Aynı kanunun 365. maddesinin 2.fıkrasında davanın; davacının geçinmesi için gerekli ve karşı tarafın mali gücüne uygun bir yardım isteminden ibaret olduğu düzenlenmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 328/2.maddesine göre; çocuk ergin olduğu halde eğitime devam ediyorsa, ana ve babasının durum ve koşullarına göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler.
Hukuk Genel Kurulu"nun 07.06.1998 gün, 1998/656-688 sayılı ilamında yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Yardım nafakasına karar verilebilmesi için nafaka isteyenin yardım edilmemesi halinde zarurete düşeceğinin anlaşılması gerekmektedir. Zarurete düşme terimi çok sıkıntılı bir durumu ve ekonomik şartları ifade eder. Hükmedilecek yardım nafakasının miktarı yalnızca sözkonusu sıkıntılı durumu önlemeye matuftur. Yardım nafakası yoluyla nafaka isteyenin geçiminin ve her türlü gereksinimlerinin sağlanması gerekmez.
Eğitimine devam eden reşit birey kendi emek ve geliriyle yaşamını sürdürmekten yoksun ise ana babasından öğrenimini tamamlayıncaya kadar yardım nafakası isteyebilir. Ne var ki; bunu vermekle yükümlü tutulacak kişilerin geçim sıkıntısına düşürülmemesi asıldır. Bunun için belirlenen nafakanın; davacının geçinmesi için yeterli, nafaka yükümlüsünün geliriyle orantılı olacak şekilde Medeni Kanun"un 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de gözetilerek takdir edilmesi gerekir.
Somut olayda; dosyadaki bilgi ve belgelerden, tarafların baba oğul oldukları davacının Hacettepe Üniversitesi............. Fakültesi ............ 2. sınıf öğrencisi olduğu, davacının üniversitenin yurdunda kaldığı aylık 450,00 TL ödediği, çalışmadığı, geri ödemeli aylık 300,00 TL öğrenim kredisi aldığı, davalı babanın ise emekli olup üç ayda bir 6.296,85 TL maaş aldığı,eşine ait evde ikamet edip kira giderinin olmadığı, adına kayıtlı 1998 model aracının bulunduğu, davacının dava dışı annesinin de ev hanımı olduğu, çalışmadığı,730,00 TL dul ve yetim maaşı aldığı anlaşılmaktadır.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında somut olayda; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, yardım nafakasının niteliği, davalının gelir durumu, davacının üniversitede öğrenim gördüğü, davacının annesinin gelir durumunun düşük olduğu nazara alındığında, hükmedilen nafaka miktarı az olup, Türk Medeni Kanunu"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun görülmemiştir. Bu itibarla davacı tarafın temyiz itirazları yerinde görülerek hükmün bozulması gerekmiştir.
O halde, mahkemece yapılacak iş; davacının giderleriyle, nafaka yükümlüsünün geliriyle orantılı şekilde, hakkaniyet ilkesi de gözetilerek, biraz daha fazla miktara hükmetmek olmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.