MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, eksik işçiliğe dayalı Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davacının ve davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2.Dava, davacı şirketin eksik işçilik bildiriminde bulunduğu gerekçesiyle davalı Kurumca re"sen tahakkuk ettirilen toplam 51.734,58 TL"lik ek prim ve gecikme cezasının iptali ile yasal faizi ile birlikte davacıya iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemenin, davanın kısmen kabulüne dair kararı Dairemizin 28.02.2012 günlü kararı ile bozulmuş olup mahkemece uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulü ile 6.956.00 TL"nin davalı Kurumdan alınarak yasal faizi ile birlikte davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uygun inceleme ve araştırma yapılmadığı gibi hükme esas alınan bilirkişi raporunun asgari işçilik uygulamasının usul ve esaslarına uygun olmadığı anlaşılmaktadır.
a) Uyuşmazlığın yargı önüne gelmesi nedeniyle işverenin malzemeli ve salt işçilikli ödemeleri de gözetilerek gerçek bir asgari işçilik uygulaması yapılması gerekeceğinden, bu aşamadan sonra asgari işçilik oranının % 25 eksiği ile nazara alınması mümkün olmadığı halde bilirkişinin % 10 asgari işçilik oranının % 25 eksiği olan % 7,5 oranı üzerinden fark işçilik hesabı yapması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
b) Bilirkişi kurulunun, “ilişiksizlik belgesi” raporunda bahsi geçen faturaları ve ticari defterleri inceleyerek, tespit edilecek malzemeli ve salt işçilik faturalarının her birisinin hangi gerekçe ile malzemeli veya salt işçilikli faturası olarak kabul edildiğini veya kabul edilmediğini açıklayan, denetime elverişli ve doyurucu rapor sunması gerektiği gözetilmeden bu hususlara dair sağlıklı inceleme ve araştırma yapılmadan sunulan bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
c) Kurum, 27.10.2003 tarihli fark işçilik tebliğine dair yazısında asgari işçilik oranını % 7,5 almış iken bilirkişi kurulu % 10 kabul etmiştir. Bilirkişi kurulunun, Kurumca asgari işçilik oranının % 7,5 olarak kabulüne esas belge ve kararlar getirtilmeden, asgari işçilik oranının hangi hukuki ve bilimsel nedenlerle yerinde olmadığını açıklamayan ve ilgili tebliğlerdeki karşılığını belgeleri ile göstermeyen bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
d) Mahkemece, hüküm altına alınan 6.042,91 TL, ek raporda hesaplanan fark prim borcu olup iadesi gereken gecikme zammına dair hesaplama yapılmamış ve hüküm kurulmamıştır. Bilirkişi kurulunca, davacıya iadesi gereken prim ve gecikme zammı ayrı ayrı hesaplanmadan yalnızca iadesi gereken prim miktarı ile yetinilerek hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
e) Bilirkişi kurulunca prim oranı % 35,5 olarak kabul edilmiş ise de Kurum hesaplamasında % 36 kabul edilmiştir. Mahkemece, eksik işçiliğin mal edildiği aya ait prim oranı (eksik işçiliğe dayalı re"sen prim tahakkuku yapılacağı bildirilerek) Kurumdan sorularak ve bu oran üzerinden bilirkişilere prim, gecikme cezası ve gecikme zammını hesaplattırarak sonuca gidilmesi gerekirken prim oranına dair çelişki giderilmeden yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Kabule göre, prim ve gecikme zammından iadesi gereken miktar ve buna göre kabul/red oranı doğru belirlenmeden davacı ve davalı yararına hatalı miktarlarda avukatlık ücreti belirlenmesi de doğru değildir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine, 04.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.