Davacı, yurtdışında çalışmaya başladığı tarihin Türkiye içinde sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine, karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre ve özellikle sigortalılık başlangıç tarihinin 24.09.1987 olarak tespitine dair hükmün yerinde olmasına göre davalı aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının Almanya’da sigortaya giriş tarihi olan 24.09.1987 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak tespiti ile 01.10.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacının yaşlılık aylığı yazılı isteğinin Kurum kayıtlarına girdiği 17.05.2013 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı koşullarına sahip olmadığı, 44 yaşını ikmal ettiği 24.09.2013 tarihini takip eden 01.10.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığı kabul edilmiş ise de Almanya Sigorta Kurumunca düzenlenen 02.09.2014 tarihli hizmet cetveline göre davacının 21.09.2013-03.12.2013 tarihleri arasında zorunlu sigorta prim süresi ve 04.12.2013-31.12.2013 tarihleri arasında işsizlik parası II nedeniyle sigorta kapsamında olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının sigorta kapsamına alınmasının çalışmaya dayalı olması ve işsizlik parası II döneminde ikamete dayalı sosyal sigorta ödeneği alması halinde kesin dönüş koşulunu sağlayamayacağından aylığa hak kazanamayacağı gözetilerek bu hususlar Kurum aracılığıyla ilgili ülke S.. K..ndan sorularak, çalışmakta ve işsizlik parası ödenmekte ise kesin dönüş koşulunu yerine getirmediğinden aylık isteminin bu dönemde reddine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucunda yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.



Kabule göre, 24.06.2013 tarihli belgede prim gün sayısı 5234 iken yine aynı günlü hizmet dökümünde 5199 gün gösterilmesi nedeniyle prim gün sayısına ilişkin çelişki giderilmeden hüküm kurulması da hatalıdır.
O halde davalı bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 04.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.